-
101.《华之巫(景戌)》 唐·元稹
有一人兮神之侧,庙森森兮神默默。
神默默兮可奈何,愿一见神兮何可得。
女巫索我何所有,神之开闭予之手。 -
102.《感鹤》 唐·白居易
鹤有不群者,飞飞在野田。
饥不啄腐鼠,渴不饮盗泉。
贞姿自耿介,杂鸟何翩翾.同游不同志,如此十馀年。
一兴嗜欲念,遂为矰缴牵。 -
103.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。 -
104.《青石-激忠烈也》 唐·白居易
青石出自蓝田山,兼车运载来长安。
工人磨琢欲何用,石不能言我代言。
不愿作人家墓前神道碣, -
105.《李夫人-鉴嬖惑也》 唐·白居易
汉武帝,初丧李夫人。
夫人病时不肯别,死后留得生前恩。
君恩不尽念未已,甘泉殿里令写真。
丹青画出竟何益, -
106.《井底引银瓶·止淫奔也》 唐·白居易
井底引银瓶,银瓶欲上丝绳绝。
石上磨玉簪,玉簪欲成中央折。
瓶沉簪折知奈何?似妾今朝与君别。
忆昔在家为女时,人言举动有殊姿。 -
107.《官舍小亭闲望》 唐·白居易
风竹散清韵,烟槐凝绿姿。
日高人吏去,闲坐在茅茨。
葛衣御时暑,蔬饭疗朝饥。
持此聊自足,心力少营为。 -
108.《过昭君村(村在归州东北四十里)》 唐·白居易
灵珠产无种,彩云出无根。
亦如彼姝子,生此遐陋村。
至丽物难掩,遽选入君门。
独美众所嫉,终弃出塞垣。 -
109.《画竹歌》 唐·白居易
植物之中竹难写,古今虽画无似者。
萧郎下笔独逼真,丹青以来唯一人。
人画竹身肥臃肿,萧画茎瘦节节竦。
人画竹梢死羸垂,萧画枝活叶叶动。 -
110.《简简吟》 唐·白居易
苏家小女名简简,芙蓉花腮柳叶眼。
十一把镜学点妆,十二抽针能绣裳。
十三行坐事调品,不肯迷头白地藏。 -
111.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
112.《霓裳羽衣舞歌》 唐·白居易
我昔元和侍宪皇,曾陪内宴宴昭阳。
千歌万舞不可数,就中最爱霓裳舞。
舞时寒食春风天,玉钩栏下香案前。
案前舞者颜如玉,不著人间俗衣服。 -
113.《早冬游王屋自灵都抵阳台上方望天坛偶吟成章寄…李相公》 唐·白居易
霜降山水清,王屋十月时。
石泉碧漾漾,岩树红离离。
朝为灵都游,暮有阳台期。
飘然世尘外,鸾鹤如可追。 -
114.《潇湘游》 唐·刘言史
夷女采山蕉,缉纱浸江水。
野花满髻妆色新,闲歌欸乃深峡里。
欸乃知从何处生,当时泣舜肠断声。 -
115.《郡斋卧疾赠昼上人》 唐·于頔
夙陪翰墨徒,深论穷文格。
丽则风骚后,公然我词客。
晚依方外友,极理探精赜。
吻合南北宗,昼公我禅伯。 -
116.《春暮思平泉杂咏二十首·红桂树》 唐·李德裕
欲求尘外物,此树是瑶林。
后素合馀绚,如丹见本心。
妍姿无点辱,芳意托幽深。
愿以鲜葩色,凌霜照碧浔。 -
117.《荐冰》 唐·赵蕃
仲月开凌室,斋心感圣情。
寒姿分玉坐,皓彩发丹楹。
积素因风壮,虚空向日明。
遥涵窗户冷,近映冕旒清。
在掌光逾澈,当轩质自轻。
良辰方可致,由此表精诚。 -
118.《赋得芙蓉出水》 唐·贾谟
的皪舒芳艳,红姿映绿蘋.摇风开细浪,出沼媚清晨。
翻影初迎日,流香暗袭人。
独披千叶浅,不竞百花春。
鱼戏参差动,龟游次第新。
涉江如可采,从此免迷津。 -
119.《坊州按狱》 唐·舒元舆
中部接戎塞,顽山四周遭。
风冷木长瘦,石硗人亦劳。
牧守苟怀仁,痒之时为搔。
其爱如赤子,始得无啼号。 -
120.《坊州按狱苏氏庄记室二贤自鄜州走马…寂寞因成诗寄之》 唐·舒元舆
十年一相见,世俗信多岐。
云雨易分散,山川长间之。
我衔凤阙恩,按狱桥山陲。
君在龙骧府,掌奏羽檄词。