-
141.《公斋四咏·小桂》 唐·皮日休
一子落天上,生此青璧枝。
欻从山之幽,劚断云根移。
劲挺隐珪质,盘珊缇油姿。
叶彩碧髓融,花状白毫蕤。 -
142.《太湖诗·三宿神景宫》 唐·皮日休
古观岑且寂,幽人情自怡。
一来包山下,三宿湖之湄。
况此深夏夕,不逢清月姿。
玉泉浣衣后,金殿添香时。 -
143.《开元寺佛钵诗》 唐·皮日休
帝青石作绿冰姿,曾得金人手自持。
拘律树边斋散后,提罗花下洗来时。
乳麋味断中天觉,麦麨香消大劫知。
从此共君新顶戴,斜风应不等闲吹。 -
144.《奉和袭美太湖诗二十首·上真观》 唐·陆龟蒙
尝闻升三清,真有上中下。
官居乘佩服,一一自相亚。
霄裙或霞粲,侍女忽玉姹。
坐进金碧腴,去驰飙欻驾。 -
145.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
146.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
147.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
148.《和王舍人、崔补阙题天王寺》 唐·黄滔
郭内青山寺,难论此崛奇。
白云生院落,流水下城池。
石像雷霆启,江沙鼎鼐期。
岳僧来坐夏,秦客会题诗。 -
149.《伤彩饰》 唐·苏拯
朝见亦光彩,暮见亦光彩。
一旦风雨飘,十分无一在。
尔形才似削,尔貌不如昨。
本为是凡姿,谁教染丹雘.
虚饰片时间,天意以为恶。
物假犹如此,人假争堪作。 -
150.《又题白鹭洲江鸥送陈君》 唐·徐铉
白鹭洲边江路斜,轻鸥接翼满平沙。
吾徒来送远行客,停舟为尔长叹息。
酒旗渔艇两无猜,月影芦花镇相得。 -
151.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
152.《赠怤师》 唐·王周
水中有片月,照耀婵娟姿。
庭前有孤柏,竦秀岁寒期。
坚然物莫迁,寂焉心为师。
声发响必答,形存影即随。 -
153.《玉壶冰》 唐·钱众仲
冬律初阴结,寒冰贮玉壶。
霜姿虽异禀,虹气亦相符。
对月光宜并,临池影不孤。
贞坚方共济,同处岂殊途。
色莹连城璧,形分照乘珠。
提携今在此,抱素节宁渝。 -
154.《代人悼亡》 唐·鱼玄机
曾睹夭桃想玉姿,带风杨柳认蛾眉。
珠归龙窟知谁见,镜在鸾台话向谁。
从此梦悲烟雨夜,不堪吟苦寂寥时。
西山日落东山月,恨想无因有了期。 -
155.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
156.《遥酬袁使君高春暮行县,过报德寺见怀》 唐·皎然
江春行求瘼,偶与真境期。
见说三陵下,前朝开佛祠。
停舟仰丽刹,绣组发香墀。
咫尺空界色,天人花落时。 -
157.《白云上人精舍寻杼山禅师兼示崔子向何山道上人》 唐·皎然
望远涉寒水,怀人在幽境。
为高皎皎姿,及爱苍苍岭。
果见栖禅子,潺湲灌真顶。
积疑一念破,澄息万缘静。 -
158.《题报恩寺惟照上人房》 唐·皎然
上界雨色干,凉宫日迟迟。
水文披菡萏,山翠动罘罳.
中有清真子,愔愔步闲墀。
手萦颇黎缕,愿证黄金姿。
旋草阶下生,看心当此时。 -
159.《奉和颜鲁公真卿落玄真子舴艋舟歌》 唐·皎然
沧浪子后玄真子,冥冥钓隐江之汜。
刳木新成舴艋舟,诸侯落舟自兹始。
得道身不系,无机舟亦闲。 -
160.《桃花石枕歌送安吉康丞》 唐·皎然
君吏桃州尚奇迹,桃州采得桃花石。
烂疑朝日照已舒,含似春风吹未坼。
珪璋特达世所珍,吾知此物亦其伦。