-
1.《哭赵昴发》 宋·池州府学
生为大宋人,死为大宋鬼。
何以洗此污,清溪一泓水。 -
2.《携诸山客同上香炉峰遇雨而还沾濡狼藉互相笑谑题此解嘲》 唐·白居易
萧洒登山去,龙钟遇雨回。
磴危攀薜荔,石滑践莓苔。
袜污君相谑,鞋穿我自咍。
莫欺泥土脚,曾蹋玉阶来。 -
3.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
4.《污吏》 明·郑枢
城头乌乱啼,城下污吏集。
府牒昨夜下,岂辞行露湿。
穷民相聚哭,子夜诛求急。
旧时千丁县,今朝十室邑。
君门虎豹守,此言何自入。
白驹在空谷,何以得维絷? -
5.《苏叔党吕知止许下见访叔党有诗戏赠以此奉答》 宋·张耒
三年齐安有江山,可当中原故人面。
北来尘埃逢故人,眼前郄作江山见。
君似江山定不疏,能出吾言世亦无。
苏郎下笔妙无敌,吕郎与谈惊未识。 -
6.《污亭》 宋·邵雍
许由为计未为深,洗耳如何不动心。
到此洒然如世外,何尝更有事来侵。 -
7.《白莲草亭前盆池所出也惯见红华忽遇此本孤高》 宋·郑刚中
鲛人织绡已奇诡,轻梭引丝不濡水。
何为玉人雕琢玉,亦在冷冷水泉底。
截肪磨玷既成花,盖以青铜耸而起。
体色当从太虚来,五采世间俱一洗。 -
8.《此君室》 宋·方蒙仲
横厨先玉盘,膻荤鄙哉俗。
竹谓高将军,汝手污吾足。 -
9.《陈传朋和余梅花旧作余再赋此》 宋·孙应时
肌肤冰雪定何神,不用灵犀自避尘。
一笑未妨如独夜,百花谁敢斩先春。
孤山诗侣须君复,吴市仙踪只子真。
此外纷纷莫相污,风姨月姊故情亲。 -
10.《友人以修鍊游方或传其以此死者为赋是诗》 宋·薛嵎
鹤骨难污世上尘,西风惆怅瘞湖云。
莫悲生死今朝隔,须信仙凡此路分。
丹灶空遗鸡犬恨,青山谁吊鹿麋群。
蓬莱今古知何在,秋草唯添处处坟。