-
1.《偈颂七首》 宋·释亮
一叶落,天下秋,几人於此辨来由。
衲僧冷地呵呵笑,南岳天台拄杖头。 -
2.《和陶诗六首·和贫士》 宋·王阮
吾间戴安道,不对王侯琴。
当时岂不能,低眉求赏音。
一曲朝得闻,千金夕来寻。
舍之不肯顾,轻重得所斟。
小人一时快,君子百世钦。
贫士繄此辨,士乎当正心。 -
3.《送窦校书见饯得云中辨江树》 唐·张九龄
江水天连色,无涯净野氛。
微明岸傍树,凌乱渚前云。
举棹形徐转,登舻意渐分。
渺茫从此去,空复惜离群。 -
4.《感事三首(此后并是学士时作)》 唐·元稹
为国谋羊舌,从来不为身。
此心长自保,终不学张陈。
自笑心何劣,区区辨所冤。
伯仁虽到死,终不向人言。
富贵年皆长,风尘旧转稀。
白头方见绝,遥为一沾衣。 -
5.《府酒五绝·辨味》 唐·白居易
甘露太甜非正味,醴泉虽洁不芳馨。
杯中此物何人别,柔旨之中有典刑。 -
6.《陈·王僧辨》 唐·孙元晏
彼此英雄各有名,石头高卧拟争衡。
当时堪笑王僧辨,待欲将心托圣明。 -
7.《废长行(辨其惑于无益之戏而不务恤民也)》 唐·赵抟
紫牙镂合方如斗,二十四星衔月口。
贵人迷此华筵中,运木手交如阵斗。
不算劳神运枯木,且废为官恤惸独。 -
8.《桐叶封弟辨》 唐·柳宗元
古之传者有言:成王以桐叶与小弱弟戏,曰:“以封汝。
”周公入贺。
王曰:“戏也。
”周公曰:“天子不可戏。 -
9.《辨奸论》 宋·苏洵
事有必至,理有固然。
惟天下之静者,乃能见微而知著。
月晕而风,础润而雨,人人知之。
人事之推移,理势之相因,其疏阔而难知,变化而不可测者,孰与天地阴阳之事。 -
10.《陈伯辨为张氏求醉宾轩诗》 宋·朱松
前年溪上秋风时,主人酒熟烹黄鸡。
归来醉倒睡便着,父老唤起牛羊蹊。
此生一醉宁易得,未辨身为贵人客。
征西将军尔何人,那用尊前惊堕帻。 -
11.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
书法严贬褒,明辨邪正要。
寒暑自迭禅,日星常与存。
浮云岂不翳,昭晰谁其昏。
笔削匪烂报,执拗开乱原。 -
12.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
人生戒悠悠,早已闇大方。
卓尔志有立,不坠炎与凉。
孙弟浃闾里,孝爱充室堂。
应对动以恪,操存静而庄。 -
13.《八月朔晓起趣辨行李》 宋·杨万里
雨後晨先起,花间湿也行。
破除婪尾暑,领略打头清。
蠹果无迟落,枯枝忽再荣。
便须秣吾马,及此半阴晴。 -
14.《辨毕方》 宋·郑刚中
比屋皆良民,为盗岂无以。
富足义所生,贫穷盗之始。
冻饿家无储,追呼官不已。
妖幻随鼓之,安得不群起。 -
15.《次韵刘宽夫题学士进此庵》 宋·李弥逊
道人清净观,梦幻阅诸有。
成心自得师,率世方结友。
默如彼上人,语合亡是叟。
问焉一得三,疑者十居九。 -
16.《与参徒辨事》 宋·释印肃
仲元亨老,殷勤圆净。
此中大事,雪曲高歌。
骑白牛儿,漫空唱唱啰。
这家也舂米,那畔争打禾。 -
17.《风幡竞辨》 宋·释重顯
不是幡兮不是风,衲僧于此作流通。
渡河用筏寻常事,南山烧炭北山红。 -
18.《次韵刘希颜李泰发龙井寿圣请献辨才诗》 宋·王洋
古人重好古,今人徒赏今。
赏今拘近俗,何以劳寸心。
昔者臞面仙,分符此来临。
邦君舍华轩,老人独散襟。 -
19.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·巫山高》 唐·卢照邻
巫山望不极,望望下朝雰。
莫辨啼猿树,徒看神女云。
惊涛乱水脉,骤雨暗峰文。
沾裳即此地,况复远思君。 -
20.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。