-
1.《沁园春·题潮阳张许二公庙》 宋·文天祥
为子死孝,为臣死忠,死又何妨。
自光岳气分,士无全节;君臣义缺,谁负刚肠。
骂贼睢阳,爱君许远,留取声名万古香。
后来者,无二公之操,百炼之钢。 -
2.《袁州州学记》 宋·李觏
皇帝二十有三年,制诏州县立学。
惟时守令,有哲有愚。
有屈力殚虑,祗顺德意;有假官借师,苟具文书。
或连数城,亡诵弦声。 -
3.《为姚虞琴题吴柳堂侍御罔极图遗墨》 近代·陈三立
堂堂尸谏大名垂,死所微怜逐厥私。
当日死忠仍死孝,请看万恨写庸医。 -
4.《陈遗至孝》 南北朝·刘义庆
陈遗至孝。
母好食铛底焦饭,遗作郡主簿,恒装一囊,每煮食,辄贮收焦饭,归以遗母。
后值孙恩掠郡,郡守袁山松即日出征。
时遗已聚敛得数斗焦饭,未及归家,遂携而从军。 -
5.《张孝基仁爱》 宋·方勺
许昌士人张孝基,娶同里富人女。
富人惟一子,不肖,斥逐去。
富人病且死,尽以家财付孝基。
孝基与治后事如礼。 -
6.《孝丐》 未知·佚名
丐不如其乡里,明孝宗时,尝行乞于吴。
凡丐所得,多不食,每贮直之竹筒中。
见者以为异,久之,诘其故,曰:“吾有母在,将以遗之。
”有好事者欲窥其究,迹之行。 -
7.《永乐初给事姚伯善采木广右被瘴客死殡及六十》 明·沈周
惟昔永乐初,皇帝治明堂。
取材苍梧野,在楩楠豫章。
公素侃察闻,百辟得激扬。
譬如公输子,材悉良不良。 -
8.《赠汪孝子》 宋·林桷
事死如生实至难,古来不独数丁兰。
遗骸已逐干戈尽,刻木难忘菽水欢。
天地一身难养育,子孙百口复团圆。
吾皇德泽将何报,忠孝垂名两不刊。 -
9.《颜孝子乌墓》 宋·吴炯
人伦风化自孝始,我怀义乌颜氏子。
昔从书传闻其名,今来浙东入其里。
未入里先见路碑,高冢巍然云树里。
犹有群乌绕暮飞,或者神乌长不死。 -
10.《濒死自悼》 宋·徐琦
每说天兵出守疆,忽闻劲敌犯睢阳。
火焚郡邑人民苦,血染江淮鬼物伤。
忠报君恩名不朽,孝随亲死义难忘。
皇天后土宜知鉴,白日英魂腾剑光。 -
11.《题曹孝娥》 宋·赵崇琏
孝女方童草,哀诚动鬼神。
父沈迷死所,已不爱其身。
苍桧根泉壤,灵祠食水滨。
中郎八个字,恼得老奸人。 -
12.《赠申孝子》 宋·赵士礽
铅山乃灵山,号为七宝库。
有时地爱宝,人杰时一付。
礼围较文章,发为性仁赋。
盛美固不绝,且作忠孝路。 -
13.《哀夏孝女》 宋·郑大惠
射生户,北山有虎何不射。
岂不闻夏家有女年十五,随父樵薪入山坞,父行在前忽遭虎。
女见父伤奋不惧, -
14.《忠孝亭》 宋·周洎
晋鼎臲卼奸人窥,孰谋国者如儿嬉。
陷穽弗设延虎貔,虓阚搏噬婴者摧。
群公奔潞峭敢谁,卞公力疾起督师。
谓事迫矣奚生为,以肉餧虎吁可悲。 -
15.《节孝堂为开封程用和赋》 明·刘溥
母年三十失所天,形容憔悴心烦冤。
怀中之儿仅一岁,忍死不得趋黄泉。
眼中有泪不敢哭,辟纑买书教儿读。
儿今老大五十余,阿父声名可相续。 -
16.《丁孝子诗》 明·乌斯道
丁鹤年,精诚之心上达九天。
丁鹤年,精诚之心下达九泉。
先翁曾长武昌县,死葬山中厄兵变。
山中父老怀甘棠,修筑堂封自相劝。 -
17.《孝若留饮短歌》 明·吴梦旸
絺洲之上何所为,向君索酒酒勿迟。
今夜不醉今何时,虚檐烛短风雨苦。
君属我歌君可舞,座中无言心各许。
主人胡不进乐方,语及丧乱哀国殇,使我罢酒色不扬,更 -
18.《题豫章镏孝纪所藏米元晖画卷时久不得东吴消》 明·吴哲
淞阳之居何处寻,展卷聊复尉幽心。
门前莺去春事毕,屋里雨鸣江树深。
微茫汉月堕燕草,窈窕吴成越吟。
南宫仙人独不死,白云峨峨苍山岑。 -
19.《赠崔孝子》 明·徐贲
洪洞山前震鼙鼓,东家被杀西家虏。
崔郎逃兵山更深,手引诸儿背驮母。
须臾兵急行恐迟,月昏霜滑山险巇。
大儿牵衣小儿哭,心在护母宁恋儿。 -
20.《呈姚显叔奉亲送死极孝》 宋·戴复古
雁去多年缺寄音,扁舟无复到山阴。
卧牛岗上经过少,下马陵前感慨深。
细读文公千字诔,足知孝子一生心。
无才为作招魂些,自有悲风宰树吟。