-
41.《贤者之孝二百四十首·扶苏》 宋·林同
父赐子以死,君侯安所疑。
忍哉指鹿相,无复祖龙知。 -
42.《贤者之孝二百四十首·古初》 宋·林同
长沙有孝子,姓字死犹香。
料得郡举首,他无人敢当。 -
43.《贤者之孝二百四十首·和峤》 宋·林同
要以礼法论,休言哀毁同。
但观生和峤,定胜死王戎。 -
44.《贤者之孝二百四十首·皇甫谧》 宋·林同
尽弃权平生物,惟齎一孝经。
死犹不忘孝,临没苦丁宁。 -
45.《贤者之孝二百四十首·吉翂》 宋·林同
父身如可代,子死乃其情。
尹待我何薄,而将此买名。 -
46.《贤者之孝二百四十首·寇祖训》 宋·林同
必如寇祖训,始不死其亲。
孟德空遗令,丕乎真罪人。 -
47.《贤者之孝二百四十首·孟宗》 宋·林同
万象死灰色,千林号怒声。
何人苦哀泣,冻竹强抽萌。 -
48.《贤者之孝二百四十首·申生》 宋·林同
姬泣贼由于,子辞必罪姬。
为忧君不乐,宁死莫君知。 -
49.《贤者之孝二百四十首·韦温》 宋·林同
常恐愧屋漏,追怀在室诗。
可怜忍死诵,不负乃今知。 -
50.《贤者之孝二百四十首·子贡》 宋·林同
未须论大块,以死息乎人。
所愿学赐也,姑惟息事亲。 -
51.《妇女之孝二十首·唐氏妇》 宋·林同
姑今病且死,颇愧妇恩深。
但愿妇有子,皆如妇用心。 -
52.《花头巡检先君纪之详矣孝妇乡妇子骑虎以救亲》 宋·钱时
花头巡检骂贼死,蓬道女儿骑虎号。
安得邦人百世祀,巍巍忠孝配颜曹。 -
53.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贯休
不会当时作天地,刚有多般愚与智。
到头还用真宰心,何如上下皆清气。
大道冥冥不知处,那堪顿得羲和辔。 -
54.《飞燕篇》 唐·王翰
孝成皇帝本娇奢,行幸平阳公主家。
可怜女儿三五许,丰茸惜是一园花。
歌舞向来人不贵,一旦逢君感君意。 -
55.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须变幻如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。
丈夫正色动引经,酆城客子王季友。 -
56.《木兰歌》 唐·韦元甫
木兰抱杼嗟,借问复为谁。
欲闻所戚戚,感激强起颜。
老父隶兵籍,气力日衰耗。
岂足万里行,有子复尚少! -
57.《奉天酬别郑谏议云逵、卢拾遗景亮见别之作》 唐·戴叔伦
巨孽盗都城,传闻天下惊。
陪臣九江畔,走马来赴难。
伏奏见龙颜,旋持手诏还。
单车不可驻,朱槛未遑攀。 -
58.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
59.《答卢仝结交诗》 唐·马异
有鸟自南翔,口衔一书扎,达我山之维。
开缄金玉焕陆离,乃是卢仝结交诗。
此诗峭绝天边格,力与文星色相射。 -
60.《旅次湘沅有怀灵均》 唐·孟郊
分拙多感激,久游遵长途。
经过湘水源,怀古方踟蹰。
旧称楚灵均,此处殒忠躯。
侧聆故老言,遂得旌贤愚。