-
1.《书边事四首》 明·张可大
去年此日战浑河,败北频仍蹙境多。
未见北尘先解甲,若逢胡骑便投戈。
出关已绝生还梦,应募惟闻浪死歌。
一自上都重失后,人心汹汹奈如何。
¤ -
2.《庚辰四十五岁》 宋·文天祥
东风昨夜忽相过,天地无情柰老何。
千载方来那有尽,百年未半已为多。
君传南海长生药,我爱西山饿死歌。
泡影生来随自在,悠悠不管世间魔。 -
3.《唐铙歌鼓吹曲十二首·其四》 唐·柳宗元
泾水黄,陇野茫。
负太白,腾天狼。
有鸟鸷立,羽翼张。
钩喙决前,钜趯傍。 -
4.《乐府杂曲·鼓吹铙歌·苞枿》 唐·柳宗元
苞枿ba矣,惟根之蟠。
弥巴蔽荆,负南极以安。
曰我旧梁氏,辑绥艰难。
江汉之阻,都邑固以完。 -
5.《横吹曲辞·幽州胡马客歌》 唐·李白
幽州胡马客,绿眼虎皮冠。
笑拂两只箭,万人不可干。
弯弓若转月,白雁落云端。
双双掉鞭行,游猎向楼兰。 -
6.《相和歌辞·公无渡河》 唐·王建
渡头恶天两岸远,波涛塞川如叠坂。
幸无白刃驱向前,何用将身自弃捐。
蛟龙啮尸鱼食血,黄泥直下无青天。
男儿纵轻妇人语,惜君性命还须取。
妇人无力挽断衣,舟沉身死悔难追。
公无渡河公自为。 -
7.《相和歌辞·公无渡河》 唐·王睿
浊波洋洋兮凝晓雾,公无渡河兮公苦渡。
风号水激兮呼不闻,提壶看入兮中流去。
浪摆衣裳兮随步没,沉尸深入兮蛟螭窟。
蛟螭尽醉兮君血干,推出黄沙兮泛君骨。 -
8.《相和歌辞·江南曲》 唐·温庭筠
妾家白蘋浦,日上芙蓉楫。
轧轧摇桨声,移舟入茭叶。
溪长茭叶深,作底难相寻。
避郎郎不见,鸂鶒自浮沉。 -
9.《相和歌辞·挽歌二首》 唐·于鹄
阴风吹黄蒿,挽歌渡秋水。
车马却归城,孤坟月明里。
双辙出郭门,绵绵东西道。
送死多于生,几人得终老。 -
10.《相和歌辞·挽歌》 唐·白居易
丹旐何飞扬,素骖亦悲鸣。
晨光照闾巷,輀车俨欲行。
萧条九月天,哀挽出重城。
借问送者谁,妻子与弟兄。