-
81.《书生叹》 宋·陆游
君不见城中小儿计不疏,卖浆卖饼活有余,夜归无事唤俦侣,醉倒往往眠街衢。
又不见垄头男子手把鉏,丁字不识称农夫,筋力虽劳忧患少,春秋社饮常欢娱。
可怜秀才最误计,一生衣食囊中书,声名才出众毁集,中道不复能他图,抱书饿死在空谷,人虽可罪汝亦愚。
呜呼,人虽可罪汝亦愚,曼倩岂即贤侏儒! -
82.《暑中北窗昼卧有作》 宋·陆游
御疾如治河,但当导之东,下流既有归,自然行地中。
养生如蓺木,培植要得宜,常使无夭伤,自有干云时。
我少本多疾,屡亦频危殆,皇天实相之,警告意有在。
中年弃嗜欲,晚岁节饮食,中坚却外慕,魔盛有定力。 -
83.《梦亡友黄世永梦中犹喜谈佛既觉感念不巳因和》 宋·杨万里
子在人每憎,子亡憎者恻。
自吾失此友,但觉生意息。
犹解梦里来,岂子余此忆。
死生知有无,贤圣或未测。 -
84.《谢公挽词三首》 宋·欧阳修
前日宾斋宴,今晨奠柩觞。
死生公自达,存没世徒伤。
旧国难归葬,余紫不给◇。
平生公辅志,所得在文章。 -
85.《次子苍寄余清老韵》 宋·吴则礼
从来三仕及三已,总落道人坐定里。
滑稽社中黄发将,讵与阿朔论辈行。
平生芋魁曾未错,粱肉宁殊腐肠药。
百年兀兀且饱睡,梦事有无浑不记。 -
86.《和陈生三首》 宋·胡寅
挂却衣冠把钓纶,那知藏拙未全真。
余生意态无相顾,未死工夫有自新。
弦绝谁传流水曲,瑟希曾对舞雩春。
晚交况得陈丘子,不但波澜子建亲。 -
87.《癸亥生日前一日读神仙李清传作》 宋·张嵲
孟夏倏已晚,诘旦及悬弧。
推迁惊岁序,俯仰念劳劬。
感物叹漂泊,抚己既叨逾。
去事日已遥,来者言足图。 -
88.《道人彭永年来番禺过访相约归日游阁皂》 宋·曾丰
雅性苦无他嗜好,山之佳处吾皆到。
江西山半入诗中,点检怪犹无阁皂。
吾家十世江西居,南来始得阁皂图。
垩文横斜水曲直,煤汁浓淡山荣枯。 -
89.《筹笔驿(余为蜀从事,病武侯非王佐才,因有是题)》 唐·薛能
葛相终宜马革还,未开天意便开山。
生欺仲达徒增气,死见王阳合厚颜。
流运有功终是扰,阴符多术得非奸。
当初若欲酬三顾,何不无为似有鳏。 -
90.《筹笔驿(余为蜀从事,病武侯非王佐才,因有是题)》 唐·薛能
葛相终宜马革还,未开天意便开山。
生欺仲达徒增气,死见王阳合厚颜。
流运有功终是扰,阴符多术得非奸。
当初若欲酬三顾,何不无为似有鳏。 -
91.《客盂,盂有问余于右元者,右元占韵复之,阿好过情,遂如韵自遣》 清·傅山
扬雄拟我槐非伦,况复无才撰《美新》。
什一懒营虚笑鬼,寻常守辱失钱神。
生憎褚彦兴齐国,喜道陶潜是晋人。
破衲黄冠犹末死,还因邻里问僧珍。 -
92.《观我四首 死》 清·张问陶
胶革全崩傀儡场,岐雷医命竟无方。
千秋许我留真气,百事催人到夕阳。
谁把黄金求骏骨,且余一垅羡生王。
涅槃羽化凭仙佛,为想归途尽渺茫。 -
93.《三月三日期黄许二山人游览不至因寄》 明·张羽
曜灵无停机,四序互相更。
唯有暮春节,在昔重其名。
姬旦城洛邑,多士方来并。
羽觞随流波,逸语存遗声。 -
94.《题佛刹》 宋·释宗印
七十劳生西复东,乡关在望念飘蓬。
大辽半岁九分尽,全晋一年千里空。
周召已亡无善政,蔡童虽死有余风。
华阴乞食商山去,岩谷幽寻四老翁。 -
95.《过皖城吊余忠宣公》 明·管讷
元戎百战守孤城,千里蚍蜉绝援兵。
堡鄣有方文且武,简编无愧死犹生。
神来遗庙乘云气,鬼哭空江杂雨声。
尚忆李侯并达帅,一时忠义属科名。 -
96.《过山庵问郎公病》 明·魏之璜
一庵刚十笏,卧病有余清。
短榻延朝夕,孤灯伴死生。
地闲惟种药,门辟不关荆。
为学庞居士,知君蓄发情。 -
97.《同年王中甫挽词》 宋·苏轼
先帝亲收十五人,(仁宗朝贤良十五人,今惟富郑公、张宣徽、钱纯老及余与舍弟在耳。
)四方争看击鹏鹍。
如君才业真堪用,顾我衰迟不足论。
出处升沉十年后,死生契阔几人存。
他时京口寻遗迹,宿草犹应有泪痕。 -
98.《和陶乞食》 宋·苏轼
庄周昔贷粟,犹欲舂脱之。
鲁公亦乞米,炊煮尚不辞。
渊明端乞食,亦不避嗟来。
呜呼天下士,死生寄一杯。
斗水何所直,远汲苦姜诗。
幸有余薪米,养此老不才。
至味久不坏,可为子孙贻。 -
99.《游净居寺(并叙)》 宋·苏轼
净居寺,在光山县南四十里大苏山之南、小苏山之北。
寺僧居仁为余言:齐天保中,僧思惠过此,见父老问其姓,曰苏氏,又得二山名。
乃叹曰:吾师告我,遇三苏则住。
遂留结庵。 -
100.《题文与可墨竹(并叙)》 宋·苏轼
故人文与可为道师王执中作墨竹,且谓执中勿使他人书字,待苏子瞻来,令作诗其侧。
与可既没八年而轼始还朝,见之,乃赋一首。
斯人定何人,游戏得自在。
诗鸣草圣余,兼入竹三昧。