-
1.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
2.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
3.《悲愤诗》 魏晋·蔡琰
嗟薄祜兮遭世患。
宗族殄兮门户单。
身执略兮入西关。
历险阻兮之羗蛮。 -
4.《哭伯兄存吾推官天历庚午,进士署高城门曰:》 明·刘三吾
寸心忠厚古人流,两鬓风霜为国忧。
黄甲题名前进士,白头死难古宣州。
高城留得苌弘血,故友应同李黼游。
弱弟自惭无气力,未能申请达宸旒。 -
5.《退宫人》 宋·陆壑
破箧犹存旧赐香,轻将魂梦别昭阳。
只知镜时春难驻,谁道人间夜更长。
父母家贫容不得,君王恩重死难忘。
东风二月垂杨柳,犹解飞花入苑墙。 -
6.《杨柳》 宋·陆壑
破箧犹存旧赐香,轻将魂梦别昭阳。
只知镜时春难驻,谁道人间夜更长。
父母家贫容不得,君王恩重死难忘。
东风二月垂杨柳,犹解飞花入禁墙。 -
7.《横吹曲辞·刘生》 唐·卢照邻
刘生气不平,抱剑欲专征。
报恩为豪侠,死难在横行。
翠羽装剑鞘,黄金饰马缨。
但令一顾重,不吝百身轻。 -
8.《刘生》 唐·卢照邻
刘生气不平,抱剑欲专征。
报恩为豪侠,死难在横行。
翠羽装刀鞘,黄金饰马铃。
但令一顾重,不吝百身轻。 -
9.《两当县吴十侍御江上宅》 唐·杜甫
寒城朝烟澹,山谷落叶赤。
阴风千里来,吹汝江上宅。
鹍鸡号枉渚,日色傍阡陌。
借问持斧翁,几年长沙客。 -
10.《古相送》 唐·曹邺
行人卜去期,白发根已出。
执君青松枝,空数别来日。
心如七夕女,生死难再匹。
且愿车声迫,莫使马行疾。
巫山千丈高,亦恐梦相失。 -
11.《牡丹》 唐·孙鲂
意态天生异,转看看转新。
百花休放艳,三月始为春。
蝶死难离槛,莺狂不避人。
其如豪贵地,清醒复何因。 -
12.《满江红(四之三·仙吕调)》 宋·柳永
万恨千愁,将年少、衷肠牵系。
残梦断、酒醒孤馆,夜长无味。
可惜许枕前多少意,到如今两总无终始。
独自个、赢得不成眠,成憔悴。 -
13.《满庭芳·迅速韶光》 元·侯善渊
迅速韶光,俄然过了,算来刚甚劬劳。
红颜衰朽,绿鬓渐疏焦。
由自争名竞利,全不念、生死难逃。
轮回处,似环蝼蚁,来往几千遭。 -
14.《内使黄公》 宋·靖康小雅
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
15.《题梅杓司藏卷,卷中乃诞北、颖侯、昆铜、伯》 清·蒋易
乍开此卷即沾巾,多是当年死难人。
浩气尚能凝碧血,遗言终不化青磷。 -
16.《读余忠宣公传》 明·朱纯
羽书无路达深宫,力障孤城势转穷。
卞壸一门甘死难,张巡千载凛英风。
空期戎马收江左,又见真龙起泗中。
试看尽忠池上水,当年剑血尚流红。 -
17.《误国权臣第三》 宋·文天祥
苍生倚大臣,此风破南极。
开边一何多,至死难塞责。 -
18.《满庭芳·石火光阴》 宋·无名氏
石火光阴,人身不久,算来生死难防。
忽生或灭,恰似电争光。
识破形骸假合,寻得个、出世仙方。
思量后,回心向道,要认个法中王。 -
19.《挽林韶州》 宋·刘克庄
堕落红巾手,崎岖白刃间。
死难令北面,囚尚着南冠。
汉使无金赎,相如与璧还。
都将双鬓雪,换得两轮丹。 -
20.《湖州歌九十八首》 宋·汪元量
宰执连镳向北行,淮南夜夜鬼灯青。
虽然适意无南北,生死难逃筛下星。