-
1.《晨征》 宋·巩丰
静观群动亦劳哉,岂独吾为旅食催。
鸡唱未圆天已晓,蛙鸣初散雨还来。
清和入序殊无暑,小满先时政有雷。
酒贱茶饶新而熟,不妨乘兴且徘徊。 -
2.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
3.《奉同何济川迎吏示至秋暑方剧呈同舍》 宋·司马光
稚金避老火,暑势万骄盈。
朱光烁厚地,万叶焦无声。
夫子久倦游,得郡为亲荣。
束装待驺吏,归期殊未成。 -
4.《登殊亭作》 唐·元结
时节方大暑,试来登殊亭。
凭轩未及息,忽若秋气生。
主人既多闲,有酒共我倾。
坐中不相异,岂恨醉与醒。 -
5.《暑中访平山坦上人》 宋·董嗣杲
遥遥殊积入山心,勇涉湖西且解襟。
当暑行松探古迹,追凉踏藓入晴林。
信知净境无三伏,犹幸悭囊有几金。
白酒青衣随所遇,此来只为此僧寻。 -
6.《暑酌》 宋·赵汝鐩
天高殊未雨,暑盛绝无风。
将酒渠心浸,有泉林下通。
擘莲房拍寒,雪藕孔玲珑。
量浅难禁醉,扶归两小童。 -
7.《次韵分仇仁近暑中二首》 宋·方回
初減官河几许深,向来惟恐百城沈。
晴阶近喜收檐滴,暑屋殊嫌乏树阴。
妾妇齿牙工斗阋,比邻瘧疠厌呻吟。
悬知壮士无颜色,赖有同心可断金。 -
8.《大暑忆灵隐寺冷泉一首》 宋·苏籀
我念热客辞,怀哉冷泉游。
此水暨此山,清便物殊尤。
澄渟快一生,晶澈夺两眸。
青瑶碧玻瓈,三顷方能侔。 -
9.《嘉泰辛酉八月四日雨後殊凄冷新雁已至夜复风》 宋·陆游
残暑方炎忽痛摧,无情风雨亦奇哉!但嗟不为贫人计,未动秋砧雁已来。
-
10.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。