-
81.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
82.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
83.《早发》 唐·罗邺
一点灯残鲁酒醒,已携孤剑事离程。
愁看飞雪闻鸡唱,独向长空背雁行。
白草近关微有路,浊河连底冻无声。
此中来往本迢递,况是驱羸客塞城。 -
84.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
85.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
86.《生查子·侍女动妆奁》 唐·韩偓
侍女动妆奁,故故惊人睡。
那知本未眠,背面偷垂泪。
懒卸凤凰钗,羞入鸳鸯被。
时复见残灯,和烟坠金穗。 -
87.《松江晚泊》 唐·吴融
树远天疑尽,江奔地欲随。
孤帆落何处,残日更新离。
客是凄凉本,情为系滞枝。
寸肠无计免,应只楚猿知。 -
88.《端居》 唐·吴融
片雨过前汀,端居枕簟清。
病魔随暑退,诗思傍凉生。
别燕殷勤语,残蝉仿佛鸣。
古来悲不尽,况我本多情。 -
89.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
90.《和僧咏牡丹》 唐·吴融
万缘销尽本无心,何事看花恨却深。
都是支郎足情调,坠香残蕊亦成吟。 -
91.《维扬春日再遇孙侍御》 唐·杜荀鹤
本为荣家不为身,读书谁料转家贫。
三年行却千山路,两地思归一主人。
络岸柳丝悬细雨,绣田花朵弄残春。
多情御史应嗟见,未上青云白发新。 -
92.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
93.《梅花》 唐·崔道融
数萼初含雪,孤标画本难。
香中别有韵,清极不知寒。
横笛和愁听,斜枝倚病看。
朔风如解意,容易莫摧残。
(朔风 一作:逆风) -
94.《晨起》 唐·曹松
晓色教不睡,卷帘清气中。
林残数枝月,发冷一梳风。
并鸟含钟语,欹荷隔雾空。
莫疑营白日,道路本无穷。 -
95.《月真歌》 唐·徐铉
扬州胜地多丽人,其间丽者名月真。
月真初年十四五,能弹琵琶善歌舞。
风前弱柳一枝春,花里娇莺百般语。 -
96.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
97.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
98.《金盘草诗(生宁江巫山南陵林木中)》 唐·王周
今春从南陵,得草名金盘。
金盘有仁性,生在林一端。
根节岁一节,食之甘而酸。
风俗竞采掇,俾人防急难。 -
99.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
100.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。