-
121.《水调歌头(壬寅九月,谒季修,题其书室壁曰秋斋梦谒,复以进道韵续之)》 宋·吕渭老
秋斋多梦谒,舌本欲生烟。
独步一庭明月,雁字已横天。
作个生涯不遂,松竹雨荒三径,却忆五湖船。
小阮贫尤甚,犊鼻挂长竿。 -
122.《卜算子》 宋·吕渭老
得酒解愁烦,多病还疏酒。
本是多情失意人,此味如何受。
沈醉且高歌,不饮心常有。
守著残灯斗著眉,怎不腰肢瘦。 -
123.《清平乐》 宋·吕胜己
红尘久住。
仙驭凌波去。
本似行云无定处。
那更腊残风雨。
瑶芳片片轻飞。
但留青子栾枝。
孤负岁寒幽意,如今却与春宜。 -
124.《行香子(山居客至)》 宋·辛弃疾
白露园蔬。
碧水溪鱼。
笑先生、网钓还锄。
小窗高卧,风展残书。 -
125.《汉宫春(四和)》 宋·刘克庄
墙角残红,恍徐娘虽老,尚有丰姿。
纷纶绛节导从,不要街司。
随波万点,似阿房、漂出残脂。
休懊恼,丹铅褪尽,本来冰雪为肌。 -
126.《阳关三叠(庚戌送何师可之维扬)》 宋·柴望
西风吹鬓,残发早星星。
叹故国斜阳,断桥流水,荣悴本无凭。
但朝朝、才雨又晴。
人生飘聚等浮萍。 -
127.《满江红》 宋·蒋捷
秋本无愁,奈客里、秋偏岑寂。
身老大、忄欠敲秦缶,懒移陶甓。
万误曾因疏处起,一闲且向贫中觅。
笑新来、多事是征鸿,声嘹呖。 -
128.《满庭芳慢》 宋·范致虚
紫禁寒轻,瑶津冰泮,丽月光射千门。
万年枝上,甘露惹祥氛。
北阙华灯预赏,嬉游盛、丝管纷纷。
东风峭,雪残梅瘦,烟锁凤城春。 -
129.《念奴娇》 宋·郑觉齐
卷帘酒醒,怕无言、慵理残妆啼粉。
记绾同心双绣带,珠箔青楼花满。
琢玉传情,断金订约,总是愁根本。
谁知薄幸,肯于长处寻短。 -
130.《念奴娇》 宋·郑觉齐
卷帘酒醒,怕无言、慵理残妆啼粉。
记绾同心双绣带,珠箔青楼花满。
琢玉传情,断金订约,总是愁根本。
谁知薄幸,肯于长处寻短。 -
131.《水调歌头(和退翁赋梅为寿韵)》 宋·虞{工工工工}
憔悴朔家种,零落雪边枝。
淡妆素艳,无桃花笑面柳眉低。
懒向深宫点额,甘与孤山结社,照影水之湄。
不怨风霜虐,我本岁寒姿。 -
132.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
133.《愚公移山》 先秦·列御寇
太行、王屋二山,方七百里,高万仞。
本在冀州之南,河阳之北。
北山愚公者,年且九十,面山而居。
惩山北之塞,出入之迂也。 -
134.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
135.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
136.《为徐敬业讨武曌檄/代李敬业讨武曌檄》 唐·骆宾王
伪临朝武氏者,性非和顺,地实寒微。
昔充太宗下陈,曾以更衣入侍。
洎乎晚节,秽乱春宫。
潜隐先帝之私,阴图后房之嬖。 -
137.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
138.《胡笳十八拍》 两汉·蔡文姬
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
139.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
140.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。