-
1.《赋得自君之出矣》 唐·张九龄
自君之出矣,不复理残机。
思君如满月,夜夜减清辉。 -
2.《咏雪》 唐·李世民
洁野凝晨曜,装墀带夕晖。
集条分树玉,拂浪影泉玑。
色洒妆台粉,花飘绮席衣。
入扇萦离匣,点素皎残机。 -
3.《奉和七夕侍宴两仪殿应制》 唐·杜审言
一年衔别怨,七夕始言归。
敛泪开星靥,微步动云衣。
天回兔欲落,河旷鹊停飞。
那堪尽此夜,复往弄残机。 -
4.《闺怨》 唐·徐彦伯
征客戍金微,愁闺独掩扉。
尘埃生半榻,花絮落残机。
褪暖蚕初卧,巢昏燕欲归。
春风日向尽,衔涕作征衣。 -
5.《子夜歌·始欲识郎时》 南北朝·佚名
始欲识郎时,两心望如一。
理丝入残机,何悟不成匹。 -
6.《捣衣》 明·乔世宁
城上秋风木叶飞,城中思妇捣寒衣。
谁怜此夜肠空断,独恨经年戍不归。
声度陇云传玉塞,心随关月到金微。
相思更有残机锦,愿逐长安一雁飞。 -
7.《残莺百啭歌同王员外耿拾遗吉中孚李端游慈恩各赋一物》 唐·司空曙
残莺一何怨,百啭相寻续。
始辨下将高,稍分长复促。
绵蛮巧状语,机节终如曲。
野客赏应迟,幽僧闻讵足。 -
8.《绮寮怨(月下残棋)》 宋·鞠华翁
又见花阴如水,两心犹未平。
正坐久、主客成三,空无语、影落楸枰。
千年人间事业,垂成处、一著容易倾。
便解围、小住何妨,机锋在,瞬息天又明。 -
9.《鹧鸪天·霜雪岩岩百物残》 元·姬翼
霜雪岩岩百物残。
不禁长夜苦漫漫。
化工自促归元命,岁德回机养大还。
蟠地轴,定天关。
玉封琼岛及三山。
真仙不管人间世,几见黄尘沧海 -
10.《乙卯残腊,由横滨搭法轮赴春申,在太平洋》 近代·李大钊
浩渺水东流,客心空太息。
④
神州悲板荡,丧乱安所极?⑤
八表正同昏,一夫终窃国。 -
11.《残句:山州过夏如山寺》 宋·王禹偁
山州过夏如山寺,销尽机尘见道心。
-
12.《和黄彦华帅机六言十首》 宋·刘克庄
老阅万般交态。
病无一点世情。
但忆懒残芋熟,都忘太乙藜青。 -
13.《残句:》 宋·陈师道
早晚望夫能化石,尽分人世作支机。
-
14.《和陶读山海经十三首韵送机简堂自景星岩再住》 宋·吴芾
我年七十五,木末挂残阳。
纵使身未逝,亦岂能久长。
尚冀林间住,与师共末光。
孤云俄暂出,道俗纷苍黄。 -
15.《和陶读山海经十三首韵送机简堂自景星岩再住》 宋·吴芾
爱山端有素,拘俗亦可怜。
昨守当少郡,不识隐静山。
羡师来又去,愧我复何言。
尚期无久住,归送我残年。 -
16.《甲辰季冬残腊大雪主人以糟玉面狸及尊酒为饷》 宋·杨冠卿
南山白额虎,暴戾日以滋。
纳诸罟擭中,食肉寝其皮。
文狸外柔顺,玉面而丰肌。
与世了无忤,奚亦遭危机。 -
17.《奉陪黄帅机访问元夕战场归途见人家园池花木》 宋·曹彦约
为渠著姓黄山谷,结友齐名杜审言。
领略残膏沾沔我,强书酬唱入坡门。 -
18.《挽彭制机》 宋·方岳
场屋峥嵘气,虽平岂易干。
江湖双鬓古,师友一灯寒。
戍柝犹传檄,渔烟自钓竿。
极知书有种,吾道未凋残。 -
19.《忘机台》 宋·郭印
累石成台如蚁垤,对此澄江千丈阔。
舂轮旋转疾如飞,隔岸传声无间歇。
风标公子镜中来,为我沙汀凝片雪。
晚晴更是斜阳好,树外残霞红一抹。 -
20.《金刚随机无尽颂·能净业障分第十六》 宋·释印肃
花残晚壑风,烟寺一声钟。
若能从此人,直下悟心宗。