-
1.《经吴平观》 唐·齐己
中元斋醮后,残烬满空坛。
老鹤心何待,尊师鬓已干。
幡灯古殿夜,霜霰大椿寒。
谁见长生路,人间事万端。 -
2.《秋夜独醉戏归》 宋·陆游
弊袍羸马遍天涯,恰似伶优著处家。
社瓮嫩醅初泛蚁,寒缸残烬自成花。
幽窗照影乌巾折,醉手题诗淡墨斜。
莫恨久为峨下客,江吴归去得雄夸。 -
3.《独坐》 宋·郑刚中
午枕幽禽破梦时,明窗过日竹阴稀。
小炉翻转香残烬,犹有清香一缕飞。 -
4.《对残灯》 唐·韦应物
独照碧窗久,欲随寒烬灭。
幽人将遽眠,解带翻成结。 -
5.《宿陆氏斋赋得残灯诗》 唐·杨衡
殷勤照永夜,属思未成眠。
馀辉含薄雾,落烬迸空筵。
谁比秦楼晓,缄愁别幌前。 -
6.《诉衷情·夜深人悄漏声残》 元·长筌子
夜深人悄漏声残。
秋色满江干。
寒烟野塘横渡,谁写画图间。
风沥沥,月弯弯。
坐更阑。
宝鼎香烬,银汉星稀,蝶梦飞还。 -
7.《诉衷情·烛烬香残帘未卷》 唐·韦庄
烛烬香残帘未卷,梦初惊。
花欲谢,深夜,月胧明。
何处按歌声,轻轻。
舞衣尘暗生,负春情。 -
8.《拟韦应物残灯》 宋·梅尧臣
照此寒夜中,欲残红烬尾。
空堂灭复明,独宿拟山鬼。 -
9.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
10.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
11.《冬日晨兴寄乐天》 唐·刘禹锡
庭树晓禽动,郡楼残点声。
灯挑红烬落,酒暖白光生。
发少嫌梳利,颜衰恨镜明。
独吟谁应和,须寄洛阳城。 -
12.《恼公》 唐·李贺
宋玉愁空断,娇饶粉自红。
歌声春草露,门掩杏花丛。
注口樱桃小,添眉桂叶浓。
晓奁妆秀靥,夜帐减香筒。 -
13.《空屋题(十月十四日夜)》 唐·元稹
朝从空屋里,骑马入空台。
尽日推闲事,还归空屋来。
月明穿暗隙,灯烬落残灰。
更想咸阳道,魂车昨夜回。 -
14.《独夜伤怀赠呈张侍御(张生近丧妻)》 唐·元稹
烬火孤星灭,残灯寸焰明。
竹风吹面冷,檐雪坠阶声。
寡鹤连天叫,寒雏彻夜惊。
只应张侍御,潜会我心情。 -
15.《送省己上人归太原》 唐·周贺
惜别听边漏,窗灯落烬重。
寒僧回绝塞,夕雪下穷冬。
出定闻残角,休兵见坏锋。
何年更来此,老却倚阶松。 -
16.《和刘补阙秋园寓兴之什十首》 唐·朱庆馀
闲园清气满,新兴日堪追。
隔水蝉鸣后,当檐雁过时。
雨馀槐穟重,霜近药苗衰。
不以朝簪贵,多将野客期。 -
17.《为人题赠二首》 唐·杜牧
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶珮,琼炉烬水沉。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。 -
18.《上元三首》 唐·韦蟾
新正圆月夜,尤重看灯时。
累塔嫌沙细,成文讶笔迟。
归牛疑燧落,过雁误书迟。
生惜兰膏烬,远为隔岁期。 -
19.《元日作》 唐·李郢
锵锵华驷客,门馆贺新正。
野雪江山霁,微风竹树清。
芜庭春意晓,残枿烬烟生。
忽忆王孙草,前年在帝京。 -
20.《元日作》 唐·李郢
锵锵华驷客,门馆贺新正。
野雪江山霁,微风竹树清。
芜庭春意晓,残枿烬烟生。
忽忆王孙草,前年在帝京。