-
1.《献仙音·吊雪香亭梅》 宋·周密
松雪飘寒,岭云吹冻,红破数椒春浅。
衬舞台荒,浣妆池冷,凄凉市朝轻换。
叹花与人凋谢,依依岁华晚。
共凄黯。 -
2.《兰陵王》 宋·施岳
柳花白。
飞入青烟巷陌。
凭高处,愁锁断桥,十里东风正无力。
西湖路咫尺。 -
3.《和蒋淮南有怀苏雪溪之作》 明·沈愚
客里谁怜季子裘,半生多是异乡游。
清尊对月成孤赏,残笛临风动远愁。
淮浦断云随雁没,楚江寒水带冰流。
相思何处劳凝望,烟草微茫白鹭洲。 -
4.《无为军》 宋·林逋
掩映军城隔水乡,人烟景物共苍苍。
酒家楼阁摇风旆,茶客舟船簇雨樯。
残笛远砧闻野墅,老苔寒桧看僧房。
狎鸥更有江湖兴,珍重江头白一行。 -
5.《余名宴居之室日一枝巢赋诗以自遣》 宋·舒岳祥
世事随流水,年华逐北风。
雁横残笛外,人老夕阳中。
听雪三间永,催梅百榼空。
沿溪漉明月,只在最高峰。 -
6.《残莺百啭歌同王员外耿拾遗吉中孚李端游慈恩各赋一物》 唐·司空曙
残莺一何怨,百啭相寻续。
始辨下将高,稍分长复促。
绵蛮巧状语,机节终如曲。
野客赏应迟,幽僧闻讵足。 -
7.《残花》 唐·胡宿
雨压残红一夜凋,晓来帘外正飘摇。
数枝翠叶空相对,万片香魂不可招。
长乐梦回春寂寂,武陵人去水迢迢。
愁将玉笛传遗恨,苦被芳风透绮寮。 -
8.《六么令·雪残风信》 宋·晏几道
雪残风信,悠扬春消息。
天涯倚楼新恨,杨柳几丝碧。
还是南云雁少,锦字无端的。
宝钗瑶席。 -
9.《鼓笛令》 宋·朱敦儒
纸帐绸衾忒暖。
尽自由、横翻倒转。
睡觉西窗灯一笺。
恰听打、三更三点。
残梦不须深念。
这些个、光阴煞短。
解散缰绳休系绊。
把从前、一笔句断。 -
10.《峭寒轻(赏残梅)》 宋·曹勋
照溪流清浅,正万梅都开,峭寒天气。
才过了元宵,渐昼长禁宇,迤逦佳时。
断肠枝上雪,残英已、片影初飞。
苒苒随风,送春到、便烂漫香迟。