-
141.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
142.《简王尉》 宋·方岳
买书终欲寄幽村,槿树篱庶水际门。
满听秋声移竹母,径眠明月枕桐孙。
诸公未逸市朝累,六籍坐为场屋昏。
有客不来吾亦病,欲推此语与谁论。 -
143.《排门夫》 宋·方岳
一家一夫排门起,五家一甲单出里。
夫须襏襫潦雾愁,与官输木供边垒。
沙场草青胡运衰,军书抵急飞尘埃。
官须排杈二十万,岩邑配以三千枚。 -
144.《梅山弟家醉中》 宋·陈著
僵寒危病分泉台,谁料今犹事酒杯。
可是食羊供未足,只因齏瓮唤教回。
紫荆老树死中活,棠棣春花笑处开。
儿辈不知身是赘,劝餐云母寿方来。 -
145.《后纪时行》 宋·陈著
岁在乙酉孟春朔,天气凝滞云不开。
一日二日三四日,或雪或雨或夜雷。
山川失色万物病,寒气折骨淖没胫。
如大兵后洪水余,鸡犬无声烟火冷。 -
146.《深出赘归省再往妇氏家》 宋·陈著
父子恩爱重,人生别离苦。
惟汝善事我,我亦深爱汝。
我年今七十,又有多病母。
出赘非汝心,事有难直取。 -
147.《深自妇氏归侍》 宋·陈著
我生贫非穷,有子环我膝。
深汝实居长,何可去顷刻。
顾从百里外,赘滞日复日。
事有不得已,我心常壹郁。 -
148.《先兄至能远忌丙寅十一月十七日行都谢氏家寓》 宋·陈著
人生有兄弟,手足相扶持。
兄死我独生,我生独何为。
父母生我晚,我忆我儿痴。
兄出我挽袖,兄入我迎衣。 -
149.《屺瞻道中》 宋·马廷鸾
蓐食需明出远村,笋舆咿轧睡昏昏。
禾麻丰岁云连亩,风露高秋水落痕。
清晓跨鞍儿从父,当年戏彩母怜孙。
白头老病松楸隔,一望云飞一断魂。 -
150.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有母有母年七十,一室枵然徒壁立。
茹蔬啜粥不怨尤,卧病在床无药物。
我为举子得一官,南陔之养嗟何及。
呜呼二歌兮歌转悲,羞见慈乌随母飞。 -
151.《水龙吟 飞卿系出将种,予官燕赵时相识·读》 元·王恽
挫,迄于今十年,其穷极矣,既为哀之,且求其所以然,遂有斯作。
以越调水龙吟歌之,庶几伯奇履霜,自伤穷思返义,俾采诗者闻之,不无当笞凋零万木丛中,秋霜不陨苍筠节。
十年相见,燕南赵北,无根行客。
妻病儿殇,归来空在,蒯缑弹*。 -
152.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
153.《次韵寄谢杨制机》 宋·项安世
把卷怆然不自胜,古来离合岂人能。
未应鬻髢尤穷发,暂喜餐蔬得枕肱。
身逐南云亲色养,梦寻巴瘴隔心朋。
囊中贝母烦分惠,独学仍愁旧病增。 -
154.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。 -
155.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
156.《郑自明哀词》 宋·陈傅良
母曰余儿兮,吾莫知其何尤。
妇曰良人兮,吾曷为罹此忧。
兄弟不以是咎兮,朋友称其好修。
恭不得其故兮,庸强名之曰命。 -
157.《访陈廷瑞有感》 宋·刘宰
间维有常度,曜灵无停辀。
翩翩叶辞柯,过眼绿已稠。
弱榦不盈尺,忽已高岑楼。
念昔过庭日,朋来悉良俦。 -
158.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
159.《旦气诗》 宋·陈普
书气如大雾,蒙我大明镜。
主人莫如乡,奴柰窃权柄。
不能巍巍莅,惟听纷纷命。
是非既昧瞀,操执岂中正。 -
160.《禁酒》 宋·陈普
五谷之中有淫液,尧舜未尝得涓滴。
刚柔张驰理或容,两间缘此生仪狄。
初如滥觞出眠山,中作江汉横人间。
沃焦苏枯亦宜有,滔天襄陵苦不难。