-
1.《述九颂·纪生》 宋·程公许
一之日兮周正,建子他良辰。
黄钟兮起律,鲁台兮望云。
气机兮翕辟,往来兮不停。
皇揆予兮初度,秉幼志兮洁贞, -
2.《南浦(四月八日)》 宋·史浩
天气正清和,庆西乾、释迦如来出世。
毓质向金盆,祥云布、层霄九龙喷水。
东传震旦,正令此日人人记。
露盘百卉拥金容,香汤争来拂洗。 -
3.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《瑶台月(元宵庆赏)》 宋·张继先
天开景运。
记建武中兴,炎刘重盛。
明良际会,八表风调雨顺。
任一时、岳降生申,正千载、河清诞圣。 -
6.《水调歌头》 宋·魏顺之
人世斗南瑞,天上璧东星。
谁分佳种,钟作间世玉麒麟。
本是南阳相种,来应瑞龙间气,试听即英声。
若问贤相敌,君去问参军。 -
7.《四贤古风寿帅阃·和安老人》 宋·彭止
煌煌王侯族,富贵甘如蜜。
飘飘不仙侣,翅举自蓬荜。
且如王子晋,玉笙吹已毕。
白鹤忽来寻,乘虚气何逸。 -
8.《绝命诗》 宋·徐元娘
毓秀含华十六龄,慈韩口授十三经。
奇文不欲撑天地,大节偏教揭日星。
何姓移剑亡汉室,谁人复楚乞秦廷。
顾从一死明忠孝,碧血应留万古青。 -
9.《梅花自秦汉而下无一语焉至宋鲍参军照始赏其》 宋·刘学箕
色异政自贵,香清未堪嗟。
灵蜂擅造化,幻作姚家花。
丰姿轻明体充实,染透蔷薇毓晴日。
从称紫晕黄檀心,桃李依然是凡质。 -
10.《与政仲端夫敬叟季仙至旧圃采采芙蓉金菊之妙》 宋·刘学箕
秋阳杲杲秋月明,秋风泠冷秋露沮。
萧骚池上万松竹,凤笙龙管吹秋声。
山亭与客坐夕阴,眼照万象前横陈。
一年好处在此好,妙质欲纪难状名。 -
11.《拟九颂·龙鹤山》 宋·程公许
龙吟兮九渊,鹤唳兮九天。
飞仟兮下寥阔,鹤可驭兮龙可鞭。
白云兮坌谷,飞泉兮鸣筑。
掇瑶草兮帝庭,搴琼林兮木末。 -
12.《述九颂·耀德》 宋·程公许
郊见帝兮琮璜,瑟彼瓒兮流斯黄。
物有专兮灵粹,宁糅杂兮寻常。
懿君子兮毓协,可蠡测兮蕴藏。
禀堪舆兮间气,学远绍兮皇王。 -
13.《和丁祖舜绿笋之韵》 宋·陈淳
哦风径游卫山峬,溢耳谣言如春敷。
猗猗青青发三叹,熟察其调未免粗。
当年载歌淇水澳,区区但取枝叶绿。
恶知中有至味存,爽人神思胜於玉。