-
1.《宋玉对楚王问》 先秦·宋玉
楚襄王问于宋玉曰:“先生其有遗行与?何士民众庶不誉之甚也!”宋玉对曰:“唯,然,有之!愿大王宽其罪,使得毕其辞。
客有歌于郢中者,其始曰《下里》、《巴人》,国中属而和者数千人。
其为《阳阿》、《薤露》,国中属而和者数百人。
其为《阳春》、《白雪》,国中有属而和者,不过数十人。 -
2.《登十洲之一亭》 宋·林元晋
师帅勤民众务修,挟晴领客过仙洲。
不缘感召丰年好,安得从容暇日游。
人在湖山皆自得,政先仓廪百无忧。
老农不解君王意,却要朝辀为少留。 -
3.《寄石康县曹元道》 宋·陶弼
屡与南僧谈瘴溪,独推君县好封圻。
不同合浦人民众,虽接交州寇盗稀。 -
4.《紫玉箫(过尧民金部四叔位见韩相家姬轻盈所留题)》 宋·晁补之
罗绮丛中,笙歌丛里,眼狂初认轻盈。
无花解比,似一钩新月,云际初生。
算不虚得,都古与、第一佳名。
轻归去,那知有人,别后牵情。 -
5.《满庭芳 赠出家众》 元·王处一
米麦精华,冲和恬淡,自然造化成神。
无生妙道,**变良因。
既得长生久视,明颠倒、月伴风邻。
先师教,颐真了性,富国更安民。 -
6.《感军阀混战民不聊生口占一首》 近代·占谷堂
茫茫四州起战争,苍生何日晓升平,大江一把狂浪起,斩尽妖魔济众生。
-
7.《便民诗上颜正叔宣慰广东》 宋·李肖龙
枯苗一著雨,田畴绿芊芊。
蛰虫一逢春,窟穴声阗阗。
馀民望小定,甚于饥渴然。
昔何好弄兵,今何知服田。 -
8.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
9.《众乐亭二首》 宋·吴中复
烟波空阔岸低回,草绿花红处处堆。
一片湖光分岛溆,四边山色入楼台。
从来未有吾民乐,此地欣逢刺史来。
目断鄞江何日到,京师只得画图开。 -
10.《南溪有会景亭,处众亭之间,无所见,甚不称》 宋·苏轼
飞檐临古道,高榜劝游人。
未即令公隐,聊须濯路尘。
茅茨分聚落,烟火傍城闉。
林缺湖光漏,窗明野意新。 -
11.《南溪有会景亭处众亭之间无所见甚不称其名予》 宋·苏轼
为制名曰招隐仍为诗以告来者庶几迁之飞檐临古道,高榜观游人。
未即令公隐,聊须濯路尘。
茆茨分聚落,烟火傍城闉。
林缺湖光漏,窗明野意新。 -
12.《寄题众乐亭》 宋·王安石
陵阳游观吾所好,恨不即过众乐亭。
尝闻彷佛入梦寐,吟笔自欲图丹青。
千峰秀出百里外,忽於其上峥檐楹。
朝云嘘岩日暖暖,夜水落涧风泠泠。 -
13.《寄题宣州太平县众乐亭为孙莘老作》 宋·王令
令君架亭乐荒幽,得地适与万景投。
亭成虽名为众乐,地偮无客谁与游。
讼休民去吏随散,独有文字与令留。
把书开阖坐自笑,回视令职忘卑陬。 -
14.《广鉴大师观上人为灵芝数百众故乞从檀施乞米》 宋·毛滂
灵芝有良田,岁比万户侯。
平生有力耕,以德作耡耰。
不许仓箱丰,但知钵盂秋。
木鱼一呼饭,千屐如水流。 -
15.《寄题明州太守钱君倚众乐亭》 宋·郑獬
使君何所乐,乐在南湖滨。
有亭若孤鲸,覆以青玉鳞。
四面拥荷花,花气摇红云。
使君来游携芳樽,两边佳客坐翠裀。 -
16.《闻舒州书生聚众为盗》 宋·陈造
边头仅绝胡尘警,频年麦秕禾不颖。
淮民久矣困憔悴,淮俗岂常藏不逞。
槌炉血马中夜呼,劫吏驱民刃加颈。
吾民苦旱无生意,更复跳梁汝为便。 -
17.《赠范觉民》 宋·王之望
范子廓庙器,至宝非凡璞。
胸怀吞云梦,豪气低华岳。
昔在童稚时,树立已卓卓。
曳裾桥门内,崭然见头角。 -
18.《王簿不惮暑途亲扣石金祈雨盖有志乎民者也以》 宋·虞俦
饥馑忧渠欲扆臻,大田不雨已生尘。
何人有力能鞭石,老令无能漫积薪。
诸佛未尝违众愿,上苍宁不悯斯民。
诚烦仇览登山履,为扣岩前彼上人。 -
19.《观朱泽民所画山水有感》 明·袁凯
朱公画图爱者众,声价端如古人重。
王卿巨公数见寻,往往闭门称腕痛。
我时挟册游郡城,朱公爱我诗律精。
时时沽酒留我宿,共听西窗风雨声。 -
20.《陵祀归得赐暖耳诗和方石韵四首(时和者颇众》 明·李东阳
乌纱巾上透凉芃,一发君恩力未辞。
赐暖宫貂同日戴,冒寒郊马有人骑。
耳闻明主如丝诏,心似穷民挟纩时。
明向玉阶还再拜,羔羊重续退公诗。
¤