-
1.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
2.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
3.《送罗正之年兄出使二浙》 宋·张舜民
玉麈助清谈,金貂饰高位。
二物已杀身,无剥生民利。
君为使者官,犹作农夫事。
随轩载畚插,一心惟度地。 -
4.《濂溪诗》 宋·黄庭坚
溪毛秀兮水清,可饭羹兮濯缨,不渔民利兮又何有于名。
弦琴兮觞酒,写溪声兮延五老以为寿。
蝉蜕尘埃兮玉雪自清,听潺湲兮鉴澄明。
激贪兮敦薄,非青蘋白鸥兮谁与同乐。 -
5.《十二时/忆少年》 宋·无名氏
临寰宇,恭已岩廊。
属意在耕桑。
爱民利物,德迈陶唐。
跻俗尽淳庞。 -
6.《送孙通直》 宋·韩维
白首归来养性情,同时流辈尽雕零。
忘怀物外思游好,访旧樽前得典刑。
霜月醉留湖榭白,雪风吟度陇山青。
斯民利病君多识,好奉新书谒帝庭。 -
7.《端明殿学士王公挽词》 宋·楼钥
短檠铁研用功深,万卷蟠胸不辍吟。
故国遁身来济岱。
壮年发藻向儒林。
爱民利物平生事,忧国忘家一片心。
史馆顷年陪润色,挽公无路涕盈襟。 -
8.《送施州单员外》 唐·徐铉
精金百鍊始知难,何似仙枝两度攀。
名逐凤书归故里,身从鸟道入巴山。
诏宣远俗皇恩厚,惠洽齐民利刃闲。
珍重加餐顺风土,归来高步七人班。 -
9.《寄史屯田》 宋·李覯
秀汝清旴数舍中,系匏名谒竟难通。
只知俗吏隆官业,不意高文有古风。
朝请待趋天屏北,家园归省浙江东。
远民利害闻应热,早晚嘉谋沃舜聪。 -
10.《寄监利司空学士》 唐·齐己
诗家为政别,清苦日闻新。
乱后无荒地,归来尽远人。
宽容民赋税,憔悴吏精神。
何必河阳县,空传桃李春。 -
11.《咏利城山居》 魏晋·支遁
五岳盘神基,四渎涌荡津。
动求目方智,默守标静仁。
苟不宴出处,托好有常因。
寻元存终古,洞往想逸民。 -
12.《元应善利真人祠》 宋·唐仲友
帝念下土民,山川分百灵。
命汝右弼君,秘宇开金庭。
阖闢阴阳机,五岳趋朝缨。
暇日帝汝思,时时来玉京。 -
13.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
14.《宽民堂》 宋·颜耆仲
圣训昭垂本至仁,此堂取义立名新。
通商有道能徕远,计利远心盖为民。
宽赐一分皆德意,奉行两字属微臣。
年年宝货千般集,好是熙台到处春。 -
15.《富民犯米四十字以喻之》 宋·朱南杰
彼此有人心,人心即讼庭。
初无深利害,倒自费调亭。
私意生荆棘,公家有典刑。
落便宜是益,座右可刊铭。 -
16.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
17.《彭绣使平叛卒后除经略小诗陈利害》 宋·戴复古
广东经略使,今古几人贤。
陛下用一士,民间有二天。
清风排瘴雨,廉德照贪泉。
龙节生光彩,鸾车奏凯旋。 -
18.《道上见村民聚饮》 宋·陆游
霜风利如割,霜叶净如扫,正当十月时,我行山阴道。
场功俱已毕,欢乐无壮老,野歌相和答,村鼓更击考。
市垆酒虽薄,群饮必醉倒,鸡豚治羹胾,鱼鳖杂鲜槁。
但愿时太平,邻里常相保,家家了租税,春酒寿翁媪。 -
19.《近村民舍小饮》 宋·陆游
秋风吹细雨,萧然濯炎炽。
老夫疾顿平,甘食仍熟寐。
春物财几何,摇落已复至。
昔人喻死生,谓若屈伸臂。 -
20.《送幼舆子之官澧浦慈利监税二首》 宋·杨万里
估人耕货不耕田,也合供输饷万屯。
若道厚征为报国,厚民却是负君恩。