-
1.《和刘原父澄心纸》 宋·欧阳修
君不见曼卿子美真奇才,久已零落埋黄埃。
子美生穷死愈贵,残章断◇如琼瑰。
曼卿醉题红粉壁,壁粉已剥昏烟煤。
河倾昆仑势曲折,雪压太华高崔嵬。 -
2.《峡中和卜彦才韵》 宋·方逢振
尹躬乐不在耕莘,乐在明明以及民。
贪看回头多应错,偶闻变色始知真。
圣贤气象心为大,天地根萌人是仁。
认著濂溪窗草意,自家胸次一般春。 -
3.《岳阳楼记》 宋·范仲淹
庆历四年春,滕子京谪守巴陵郡。
越明年,政通人和,百废具兴。
乃重修岳阳楼,增其旧制,刻唐贤今人诗赋于其上。
属予作文以记之。 -
4.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
5.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
6.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
7.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
8.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
9.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
10.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
11.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
12.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
13.《听詹温之弹琴歌》 宋·刘子翚
鸣琴艺精非小道,可惜温之今已老。
玲琅一鼓万象春,铁面霜髯不枯槁。
自言寡和音,求我为作歌。
号宫韵角可听不可状,锦肠绣舌空吟哦。 -
14.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
15.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
16.《程丞相生日》 宋·郑獬
大昴光芒正,荆河气象浑。
始知真相出,遂见本朝尊。
汉地汝阳国,程侯司马孙。
精刚得金气,深厚体乾元。 -
17.《赠霆伯侄》 宋·姚勉
灵源聚英气,融作云霞精。
霆伯挹其秀,胸府怀光晶。
诵书过万卷,落笔超群英。
文章有余力,武诗吟性情。 -
18.《靖安县幽谷亭》 宋·曾巩
横江舍轻楫,对面见青山。
行尽车马尘,豁见水石寰。
地气方以洁,崖声落潺潺。
虽为千家县,正在清华间。 -
19.《题郑舜举蔗庵》 宋·韩元吉
吾州富佳山,修竹连峻岭。
居然缚尘埃,一见辄心醒。
岂知刺史宅,跬步閟清景。
古木盘城隅,石径幽且迥。 -
20.《范丞相生日》 宋·吴芾
天启中兴运,时生间世人。
岘山钟气象,汉水赋精神。
文采倾场屋,声猷耸缙绅。
千言医国策,一日致君身。