-
1.《书宜城修水渠记後奉呈朱寺丞》 宋·欧阳修
因民之利无难为,使民以说民忘疲。
乐哉朱君鄣灵堤,导鄢及蛮兴众陂。
古渠废久人莫知,朱君三月而复之。
沃土如膏瘠土肥,百里岁岁无凶菑。
鄢蛮之水流不止,襄人思君无时已。 -
2.《寄题喻叔奇国傅郎中园亭二十六咏曲水》 宋·杨万里
名园曲水费工夫,玉甃琼磨滴水无。
谁把流觞借诗老,天生九曲一水渠。 -
3.《赠王秘书》 唐·张籍
早在山东声价远,曾将顺策佐嫖姚。
赋来诗句无闲语,老去官班未在朝。
身屈只闻词客说,家贫多见野僧招。
独从书阁归时晚,春水渠边看柳条。 -
4.《南村图为陶九成作》 宋·张洙
南村老人清且癯,闭户十年工著书。
诸生解问扬雄字,使者空求颜阖庐。
推窗山在夕阳野,扫径柳垂春水渠。
卜邻若得从吾愿,日日抱琴无日虚。 -
5.《和吴相公东府偶成》 宋·王安石
承华往岁幸踌躇,风月清谈接绪余。
并辔趁朝今已老,连墙得屋喜如初。
诛茅我梦江皋地,浇薤公思洛水渠。
歛退故应容拙者,先营环堵祭牢蔬。 -
6.《赛神》 宋·陆游
落日林间萧鼓声,村村倒社祝西成。
扶翁儿大两髦?,溉水渠成千耦耕。
家受一廛修本业,乡推三老主齐盟。
日闻淮颍归王化,要使新民识太平。 -
7.《青蛙辞》 宋·陈普
古祠一区环槐榆,飞鼪在瓦狐树居。
铁炉缺裂死灰冷,箕坐一寸青蟾蜍。
平心定气详其来,颓垣古厕浊水渠。
蛇惊鼠骇得败壁,一跃乃是神王庐。 -
8.《晦日浐水应制》 唐·沈佺期
素浐接宸居,青门盛祓除。
摘兰喧凤野,浮藻溢龙渠。
苑蝶飞殊懒,宫莺啭不疏。
星移天上入,歌舞向储胥。 -
9.《行官张望补稻畦水归》 唐·杜甫
东屯大江北,百顷平若案。
六月青稻多,千畦碧泉乱。
插秧适云已,引溜加溉灌。
更仆往方塘,决渠当断岸。 -
10.《江上值水如海势聊短述》 唐·杜甫
为人性僻耽佳句,语不惊人死不休。
老去诗篇浑漫与,春来花鸟莫深愁。
(漫与 一作:漫兴)
新添水槛供垂钓,故着浮槎替入舟。
焉得思如陶谢手,令渠述作与同游。