-
1.《岘山》 宋·孙抗
天下名山数南国,岘首首推襄汉域。
前年假节使湖外,道出铜鞮一攀陟。
檀溪西下烟雨繁,梦泽南回云雾织。
绝壁颓岩画障开,阳林杂蘤天光逼。 -
2.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
3.《有感三首》 宋·刘子翚
八叶炎图茂,千龄圣主昌。
农桑开汉域,礼乐焕周庠。
晏粲三登乐,讴吟七闰长。
徽名辞镂玉,盛举冠前王。 -
4.《过汉故城》 唐·王绩
大汉昔未定,强秦犹擅场。
中原逐鹿罢,高祖郁龙骧。
经始谋帝坐,兹焉壮未央。
规模穷栋宇,表里浚城隍。 -
5.《送李曹公出镇西域用张仪曹韵》 明·茅大方
麟符虎节宠恩新,满袖天香下玉宸。
五夜将星经昴毕,万年皇化被昆仑。
紫驼白马蕃人贡,赤黍黄羊汉卒屯。
圣主安边恢妙算,都缘保障为斯民。 -
6.《陈员外奉使西域周寺副席中道别长句》 明·曾棨
汉家郎官头未白,扈从初为两京客。
忽逢天边五色书,万里翩翩向西域。
腰间宝剑七星文,连旌大旆何缤纷。
解鞍夜卧营中月,揽辔朝看陇上云。 -
7.《观两汉吟》 宋·邵雍
秦破河山旧战场,岂期民复见耕桑。
九千来里开封域,四百馀年号帝王。
剥丧既而遭莽卓,经营殊不念高光。
当时文物如斯盛,城复何由更有隍。 -
8.《奉和御製读后汉书诗》 宋·夏竦
明帝章朝物,三雍复旧常。
籯金赏西域,雅乐奏南阳。
拜老鸿徽茂,祈农盛典彰。
珍符昭美应,献寿表隆昌。 -
9.《汉将三首》 宋·宋庠
汉家开绝域,日夕羽书闻。
朝那杀都尉,北地败将军。
沙明疑书雪,气黑似秋云。
片月就城偃,长蛇随阵分。
冰藏马窟路,血沫剑星文。
直置鸿毛命,聊图麟阁动。 -
10.《汉中行》 宋·杜范
思昔汉中殆,羯奴自荒逖。
驱侵警边陲,腥臊污华国。
官守蒙胡尘,宫庙入胡域。
奸回执国命,地土轻弃掷。 -
11.《相和歌辞·王昭君三首》 唐·郭元振
自嫁单于国,长衔汉掖悲。
容颜日憔悴,有甚画图时。
厌践冰霜域,嗟为边塞人。
思从汉南猎,一见汉家尘。
闻有南河信,传闻杀画师。
始知君惠重,更遣画蛾眉。 -
12.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
13.《琴曲歌辞·明月引》 唐·卢照邻
洞庭波起兮鸿雁翔,风瑟瑟兮野苍苍。
浮云卷霭,明月流光。
荆南兮赵北,碣石兮潇湘。
澄清规于万里,照离思于千行。 -
14.《杂曲歌辞·蓟门行五首》 唐·高适
蓟门逢古老,独立思氛氲。
一身既零丁,头鬓白纷纷。
勋庸今已矣,不识霍将军。
汉家能用武,开拓穷异域。 -
15.《明月引》 唐·卢照邻
洞庭波起兮鸿雁翔,风瑟瑟兮野苍苍。
浮云卷霭,明月流光。
荆南兮赵北,碣石兮潇湘。
澄清规于万里,照离思于千行。 -
16.《奉和上元酺宴应诏》 唐·杨炯
甲乙遇灾年,周隋送上弦。
妖星六丈出,沴气七重悬。
赤县空无主,苍生欲问天。
龟龙开宝命,云火昭灵庆。 -
17.《奉和上元酺宴应诏》 唐·杨炯
甲乙遇灾年,周隋送上弦。
妖星六丈出,沴气七重悬。
赤县空无主,苍生欲问天。
龟龙开宝命,云火昭灵庆。 -
18.《王昭君三首》 唐·郭震
自嫁单于国,长衔汉掖悲。
容颜日憔悴,有甚画图时。
厌践冰霜域,嗟为边塞人。
思从漠南猎,一见汉家尘。
闻有南河信,传言杀画师。
始知君念重,更肯惜蛾眉。 -
19.《度峡口山赠乔补阙知之王二无竞》 唐·陈子昂
峡口大漠南,横绝界中国。
丛石何纷纠,赤山复翕赩。
远望多众容,逼之无异色。
崔崒乍孤断,逶迤屡回直。 -
20.《送郭大夫元振再使吐蕃》 唐·张说
犬戎废东献,汉使驰西极。
长策问酋渠,猜阻自夷殛。
容发徂边岁,旌裘敝海色。
五年一见家,妻子不相识。