-
301.《悲秋》 宋·黄庭坚
有美一人兮,临清秋而太息。
伤天形之缺然兮,与有足者同堂而并席。
傥尝获罪於天兮,使而至於斯极。
夫阴凝而阳化兮,冲气饪而为和。 -
302.《溪上吟》 宋·黄庭坚
短生无长期,聊暇日婆娑。
出门望高丘,拱木漫春萝。
试为省鬼录,不饮死者多。
安能如南山,千岁保不磨。 -
303.《次韵和台源诸篇九首之七台峰》 宋·黄庭坚
欲雕佳句累层峦,深愧挥斤斲鼻端。
作者七人俱老大,昂藏却立古衣冠。
千年避世朝市改,万籁入松溪涧寒。
我有号锺锁蛛网,何时对汝发清弹。 -
304.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
305.《听平戎操》 宋·欧阳修
西戎负固稽天诛,勇夫战死智士谟。
上人知白何为者,年少力壮逃浮屠。
自言平戎有古操,抱琴欲进为我娱。
我材不足置廊庙,力弱又不堪戈殳。 -
306.《憎蚊》 宋·欧阳修
扰扰万类殊,可憎非一族。
甚哉蚊之微,岂足污简牍。
乾坤量广大,善恶皆含育。
荒茫三五前,民物交相黩。 -
307.《题诗卷後》 宋·贺铸
诗岂穷人穷者工,斯言闻诸六一翁。
端慙少作老更拙,不废汝诗吾固穷。 -
308.《依韵答提刑张太博尝新醖》 宋·范仲淹
南阳本佳处,偶得作守臣。
地与汝填近,古来风化纯。
当官一无术,易易复循循。
长使下情达,穷民奚不伸。 -
309.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
310.《寤寐谣》 宋·梅尧臣
日月昼夜明,中匿暗霭物。
前世有奇疾,五日瞑未殁。
大夫家臣惧,鹊来视之脉不汨。
尝闻秦缪公,奄奄往帝所, -
311.《妫蜼子歌为王宗常赋》 明·高启
妫蜼子,乃是轩辕之裔,虞鳏之孙。
混沌既死一万季,独抱大存,窃伏在草野,冥心究皇坟。
蚤逢三光五岳之气、乍分裂,天狼下地舐血流浑浑。
鹿走秦中原,蛇斗郑国门。 -
312.《次韵邵子文书梦》 宋·晁说之
先生有道无守田,长歌击壤醉伊川。
今式玄冢高嵩峦,嗣子诗礼老益端。
少从父友学其难,一书百读口角涎。
父友寸步简策边,声名九州四海宽。 -
313.《说之有真墨一为仪真贼所焚伏蒙二十二叔特以》 宋·晁说之
黄瓜忌三摘,吾臂医九折。
有如老商胡,何言问折阅。
儿藏迁珪墨,贼火出烈烈。
是时干戈起,髑髅积不血。 -
314.《对雪示嘉佑》 宋·王禹偁
去年看雪在商州,使君命我山寺头。
峰峦草树六百里,饥鼯冻鸟声啾啾。
山城穷陋无妓乐,何以销得骚人愁。
抱瓶自泻不待劝,乘兴一引连十瓯。 -
315.《沁园春·余少之时》 宋·刘克庄
余少之时,赋如仲宣,檄如孔璋。
也曾观万舞,铺陈商颂,曾闻九奏,制作尧章。
抖擞空囊,存留谏笏,犹带虚皇案畔香。
今归矣,省听鸡骑马,趁早朝忙。 -
316.《即事》 宋·刘克庄
炎凉苍狗变,光景白驹驰。
忽见镜中者,惊询汝是谁。 -
317.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
获处从西鄙,胡然瑞物臻。
子因书曰狩,世始识为麟。
出匪于中国,来常以圣人。
皆云麕且角,谁辨兽而仁。
已叹吾无位,于嗟汝不辰。
茂陵好奇怪,得者惜非真。 -
318.《燕》 宋·刘克庄
昔人怀故主,季世绝贫交。
汝胜炎凉者,年年归旧巢。 -
319.《岁除即事十首》 宋·刘克庄
岁晚傭耕者,人人诉涝乾。
吾宁减私量,汝莫待租瘢。 -
320.《观调发四首》 宋·刘克庄
路傍纷纷送者谁,相顾泪下如绠縻。
妻牵郎衣留不得,儿抱斧颈尤可悲。
寄声征夫且止泪,矫情勿为识者窥。
国贫端坐养士耳,汝曹衣廪民血髓。
边头战士寒堕指,霜风猎猎阵云起,湓城善地亦靠里。