-
341.《还颍川》 宋·苏辙
昔贤仕不遇,避世游金马。
嗟我独何为,不容在田野。
欹区寄汝南,落泊反长社。
东西俱畏人,何适可安者。 -
342.《冬望》 宋·曾巩
霜余荆吴倚天山,铁色万仞光铓开。
麻姑最秀插东极,一峰挺立高嵬嵬。
我生智出豪俊下,远迹久此安蒿莱。
譬如骅骝踏天路,六辔岂议收驽骀。 -
343.《龟峰行》 宋·韩元吉
吾闻灵龟不愿死有用于清庙,但愿曳尾安泥涂。
所以漆园吏,坐叹清江使者逢豫且。
龟峰之龟定何物,不在泥涂之下,乃在万仞之上高突兀。 -
344.《莱孙歌》 宋·刘子翚
屯田词,考功诗,白水之白锺此奇。
钩章棘句凌万象,逸兴高情俱一时。 -
345.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
346.《匠人篇》 元·杨维桢
匠人久失职,秦人已开阡。
谁望云阳气,木土凿由拳。
后来兴利者,开渠引淮船。
吴牛拖辇石,喘月不能前。
老翁乏丁壮,捕汝在河边。
投水作河妇,天子罢庸田。 -
347.《警雕》 元·杨维桢
吁嗟乎雕来兮,汝趾不爪兮臂不翎,横口竖齿长眉目兮,曾不钩吻而金睛。
胡为肆攫搏兮勇凭陵,称人类兮负鸟石。
吁嗟雕兮反已灵,庠序汝乡兮衣冠汝朋。
横翔傍舞兮群笑以嚣,阴窥狙伺兮风草动摇。 -
348.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
349.《南堂对竹怀江十邻几》 宋·韩维
端居无所聊,稍复治文字。
南堂冬日明,窗户暖可喜。
图书罗满前,意览不由次。
聊收静者趣,以乱忧人思。 -
350.《依韵和贡父见寄》 宋·韩维
早接英豪论,常多伯仲贤。
风尘一会合,岁月几徂迁。
禀性成樗散,干时类凿圆。
论心谁合者,握手子欢然。 -
351.《答曼叔见谢颍桥相过之什》 宋·韩维
颍川今古贤豪多,后生继者为谁何。
吾交曼叔少挺出,力自树立非由它。
潜心直欲到圣处,论议不避况与轲。
读书下笔知所趣,崇树兰茝遗蒿莪。 -
352.《送蔡同年守四明》 宋·郑獬
尚书蔡公在廊庙,器业文章第一人。
绣墩赐坐议大政,天子称之社稷臣。
渥洼遗种出骥子,才生七日超其群。
蔚如长松倚绝壁,洒落不杂人间尘。 -
353.《题惟晤师斑竹杖》 宋·强至
蜀江濯锦含文漪,竹生江岸初绿滋。
锦波一浸入竹肌,万洗不落斑在皮。
又闻泪点洒舜妃,遗迹渐染传今时。
搯不受爪滑可持,隐起高节无屈欹。 -
354.《谢三门提举辇运宋叔达郎中寄古碑杂言》 宋·强至
长安古名都,汉唐以来帝王宅。
当时高冠大带接迹公卿间,声名大半文章伯。
能书万变轶出意象外,那局体法就常格。
杰词精翰在处勒琬琰,从此关西富碑石。 -
355.《予初春被病中夏少间勉入省局偶成二十二韵》 宋·强至
东风吹春来,移疾聊少休。
寒热战予躯,渐如错春秋。
侵寻日以剧,谒告牒屡投。
性命吾自安,所负空食羞。 -
356.《次韵余司理》 宋·陈造
名分必我辈,那容狥多可。
势由服劳屈,享以綦贵夥。
积水须固防,易溢不难破。
劝沮自有机,惩一警千个。 -
357.《长芦寺二首》 宋·陈造
梁帝号用儒,顾有佞佛癖。
区区泥其粗,佛者宁汝即。
矫矫只履翁,谈妙尘可析。
冀上一言契,何意水投石。 -
358.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
359.《寄安抚程丈》 宋·陈造
书生次舍先菜把,乃有甘肥来箸下。
今日之羊我为政,属餍敢忘分甘者。
府公宽容盖代豪,怜我诗穷仍老饕。
卧沙九助匕不箸,出甑嫩颤如花糕。 -
360.《寄二孙·嶢》 宋·陈造
忆昔初换孙,双鬓飒已秋。
眼看与我长,岁月如许遒。
我以薄宦西,汝为守舍留。
梦辄来后前,岁律欻再周。