-
441.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
442.《龙渊》 宋·郭印
修竹不知数,云藏小渭川。
宁沼经营初,观者日骈阗。
耆旧为我语,中有一龙渊。
时时见怪象,吐气如长烟。 -
443.《送韩美成都大赴夔帅》 宋·郭印
公来雪山重,公去雪山轻。
少陵有是语,申言饯公行。
公初来蜀时,豺狼浩纵横。
剪除二三辈,百兽弭耳惊。 -
444.《名男曰参鲁以时喻之》 宋·李覯
孔门有高弟,曾子以孝著。
求诸圣人言,尚曰参也鲁。
才敏谁不愿,顾恐难荷负。
苟无德将之,何益於父母。 -
445.《游齐山仓使遣赠长歌和韵》 宋·钱时
昔来阳未复,倏觖今大壮。
颇复怀兹游,山山日环乡。
雪多春较涩,寒力花难王。
晨兴起和羹,御风飒然往。 -
446.《三月三十日》 宋·丘葵
盎盎天地春,万物日和煦。
云胡生五谷,不若草木数。
天地一小变,六龙不行雨。
东皇讵忍归,田间已焦土。 -
447.《枯鱼过河泣》 宋·释文珦
为鱼当深潜,深潜身可肥。
勿以风涛便,踊跃图奋飞。
风涛或遽止,处陆胡能归。
汝骸既已腊,泣河计还非。
生荣与死辱,二者相因依。
富贵而亢极,后患亦岂微。
功成泛五湖,鸱夷独知几。 -
448.《偈颂三十首》 宋·释印肃
失却本来面目,个个日南长至。
先祖时节苦临,处处笙歌乐醉。
也参禅,亦详义,也贫穷,亦富贵。 -
449.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
450.《偈颂三十首》 宋·释印肃
出家无易事,了道亦非难。
各自要努力,如人担上山。
累劫负偿命,此生莫等闲。
遇时若不顺,展转落仇关。 -
451.《偈颂十四首》 宋·释印肃
心月孤圆时,光非十五六。
迷者以圆观,智者应妙触。
印危崖,鉴川陆,一性圆通无委曲。 -
452.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
453.《宗正上人》 宋·释祖钦
金襕之外传何物,应道门闪倒刹竿。
亘古亘今全提句,好声前著眼好看。
衲僧衣钵只者是,汝今已得正宗旨。
寄集云单号传八,数英才是先屈指。
忽来告假归清江,窗前梅早春渐芳。
一枝横出苍烟外,泉声喷雪岩流香。 -
454.《次韵和丹阳裴如晦学士寄示与蔡子直陈述古唱》 宋·苏颂
三贤领剧缘才选,拙者求间属倦飞。
幸得汝阴当僻左,无能尸禄众应讥。 -
455.《闻刘行简给事休致作诗寄之》 宋·王洋
郡下一卷书,云自邮签来。
剥啄惊书眠,柴门手自开。
上有骊珠光,照耀分尘埃。
读之未尽行,喜焰生寒灰。 -
456.《郑太灼灸戏成》 宋·王洋
丈人国地龟,千古秘清庙。
侧闻扈圣初,彤庭献喜兆。
从此氛雾开,屡锡休瑞报。
珪璋厌纷华,江湖乐丰好。 -
457.《七月八日小雨》 宋·王洋
万汇就槁死,一凉送生意。
问谁犯炎威,用事得屏翳。
始自长夏来,龙骨呕四裔。
平原暴槁乾,生火自焚燧。 -
458.《枯柏》 宋·王洋
斋前两柏树,其大皆十围。
我初营屋时,正与两柏期。
其一傍北亭,其一近南篱。
相去十步间,当夏无炎曦。 -
459.《土屋》 宋·杨时
土屋枕荒陂,周回仅容席。
环堵异营窟,犹遗古风质。
功虽劳版筑,身自有余力。
依户凿圆窦,寒光度如璧。 -
460.《母子别》 宋·于石
客游严陵道,中路哭者谁。
哀哀母子别,云是夫弃妻。
百年结欢爱,一旦生别离。
妾去何足怜,怜此乳下儿。