-
1.《舟泊吴江三首》 宋·杨万里
东是吴江西太湖,长桥横截万寻余。
江妃舞倦凌波袜,玉带围腰揽镜初。 -
2.《江行有怀》 唐·孙逖
秋水明川路,轻舟转石圻。
霜多山橘熟,寒至浦禽稀。
飞席乘风势,回流荡日晖。
昼行疑海若,夕梦识江妃。
野霁看吴尽,天长望洛非。
不知何岁月,一似暮潮归。 -
3.《登庐山东峰观九江合彭蠡湖》 唐·吴筠
百川灌彭蠡,秋水方浩浩。
九派混东流,朝宗合天沼。
写心陟云峰,纵目还缥缈。
宛转众浦分,差池群山绕。 -
4.《满江红》 宋·高观国
击碎空明,沧浪晚、棹歌飞入。
西山外、紫霞吹断,赤尘无迹。
飞上冰轮凉世界,唤回天籁清肌骨。
看骊珠、影堕冷光斜,蛟龙窟。 -
5.《酹江月(北客用坡韵改赋访梅)》 宋·刘辰翁
冰肌玉骨,笑嫣然、总是风尘中物。
谁扫一枝,流落到、绝域高台素壁。
匹马南来,千山万水,为访林间雪。
渊明爱菊,不知谁是花杰(陶诗谓菊为霜下杰)
。 -
6.《江水》 宋·杨万里
水色本正白,积深自成绿。
江妃将底药,软此千里玉。
诗人酒未醒,快吸一川渌。
无物燕清甘,和露嚼野菊。 -
7.《生查子·重叶梅》 宋·辛弃疾
百花头上开,冰雪寒中见。
霜月定相知,先识春风面。
主人情意深,不管江妃怨。
折我最繁枝,还许冰壶荐。 -
8.《小临海曲十首》 元·杨维桢
日落洞庭波,吴娃荡桨过。
道人吹铁笛,风浪夜来多。
道人铁笛响,半入洞庭山。
天风将一半,吹度白银湾。 -
9.《次韵子瞻武昌西山》 宋·黄庭坚
漫郎江南酒隐处,古木参天应手栽。
石坳为尊酌花鸟,自许作鼎调盐梅。
平生四海苏太史,酒浇不下胸崔嵬。
黄州副使坐闲散,谏疏无路通银台。 -
10.《泛舟大明湖》 元·元好问
长白山前绣江水,展放荷花三十里。
看山水底山更佳,一堆苍烟收不起。
山从阳丘西来青一弯,天公掷下半玉环。
大明湖上一杯酒,昨日绣江眉睫间。 -
11.《送鲜于运使西归》 宋·晁公溯
飞鸟避汉节,朔风扬旆旌。
光茫候躔次,始见入蜀星。
父老喜公至,来临此江滨。
阳侯为先驱,归指唐安城。 -
12.《琴曲歌辞·龙宫操》 唐·顾况
龙宫月明光参差,精卫衔石东飞时,鲛人织绡采藕丝。
翻江倒海倾吴蜀,汉女江妃杳相续,龙王宫中水不足。 -
13.《赠司勋萧郎中》 唐·张子容
作相开黄阁,为郎奏赤墀。
君臣道合体,父子贵同时。
国以推贤答,家无内举疑。
凤池真水镜,兰省得华滋。 -
14.《桃竹杖引,赠章留后(竹兼可为簟,名桃笙)》 唐·杜甫
江心蟠石生桃竹,苍波喷浸尺度足。
斩根削皮如紫玉,江妃水仙惜不得。
梓潼使君开一束,满堂宾客皆叹息。 -
15.《桃竹杖引,赠章留后(竹兼可为簟,名桃笙)》 唐·杜甫
江心蟠石生桃竹,苍波喷浸尺度足。
斩根削皮如紫玉,江妃水仙惜不得。
梓潼使君开一束,满堂宾客皆叹息。 -
16.《龙宫操》 唐·顾况
龙宫月明光参差,精卫衔石东飞时。
鲛人织绡采藕丝,翻江倒海倾吴蜀。
汉女江妃杳相续,龙王宫中水不足。 -
17.《金菊对芙蓉》 宋·冯取洽
渚荷花,醉中走笔用篁栗韵庚寅
宝镜缘空,玉簪点水,荡摇千顷寒光。
正江妃月姊,斗理明妆。
扶阑一笑开诗眼,少容我、吟讽其旁。 -
18.《金菊对芙蓉》 宋·冯取洽
渚荷花,醉中走笔用篁栗韵庚寅
宝镜缘空,玉簪点水,荡摇千顷寒光。
正江妃月姊,斗理明妆。
扶阑一笑开诗眼,少容我、吟讽其旁。 -
19.《鹧鸪天》 宋·朱熹
已分江湖寄此生。
长蓑短笠任阴晴。
鸣桡细雨沧洲远,系舸斜阳画阁明。
奇绝处,未忘情。
几时还得去寻盟。
江妃定许捐双佩,渔父何劳笑独醒。 -
20.《和玉山倥侗生紫凤曲》 明·苏平
银蟾帖天流素光,玉峰仙人吹紫凰。
紫凰离群发孤啸,思入寒云悲怨长。
余音嘶风崖石裂,梅花飞春堕香雪。
冯夷宫中龙夜愁,鲛人学语声幽修。