-
1.《沁园春·天下江山》 宋·夏元鼎
天下江山,无如甘露,多景楼前。
有谪仙公子,依山傍水,结茅筑圃,花竹森然。
四季风光,一生乐事,真个壶中别有天。
亭台巧,一琴一鹤,泥絮心田。 -
2.《题邹震甫江山伟观》 宋·戴复古
八境横陈淦水滨,异乡谁识倚楼人。
江山不越乾坤大,烟雨翻成风月新。
十载经营梅屋趣,三间突兀草堂隣。
题诗未得惊人句,从此登临莫厌频。 -
3.《梅江谣留别梅江诸友》 明·高棅
六月登玉京,炎蒸欺人不可行。
侧闻梅江水,寒冰玉壶只如此。
梅江之水千丈深,人言此水直千金。
千金未必称人意,我欲爱之清烦襟。 -
4.《书王定国所藏烟江叠嶂图(王晋卿画)》 宋·苏轼
江上愁心千叠山,浮空积翠如云烟。
山耶云耶远莫知,烟空云散山依然。
但见两崖苍苍暗绝谷,中有百道飞来泉。
萦林络石隐复见,下赴谷口为奔川。 -
5.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
6.《自岐江山行至平陆驿五言二十四韵》 宋·欧阳修
岐江望平陆,百里千余岭。
萧条断烟火,莽苍无人境。
峰峦互前後,南北失壬丙。
天秋云愈高,木落岁方冷。 -
7.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
8.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
9.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
10.《游茅山五首》 唐·储光羲
十年别乡县,西云入皇州。
此意在观国,不言空远游。
九衢平若水,利往无轻舟。
北洛反初路,东江还故丘。 -
11.《从江西至彭蠡入浙西淮南界道中寄齐相公》 唐·顾况
大贤旧丞相,作镇江山雄。
自镇江山来,何人得如公。
处士待徐孺,仙人期葛洪。
一身控上游,八郡趋下风。 -
12.《大江西上曲(寄李宝夫提刑,时郊后两相皆乞归)》 宋·戴复古
大江西上,郁孤台八境,人间图画。
地涌千峰摇翠浪,两派玉虹如泻。
弹压江山,品题风月,四海今王谢。
风流人物,如公一世雄也。 -
13.《大江西上曲/念奴娇》 宋·戴复古
大江西去,郁孤台八境,人间图画。
地涌千峰摇翠浪,两派玉虹如泻。
弹压江山,品题风月,四海今王谢。
风流人物,如公一世雄也。 -
14.《出境游山二首》 唐·王勃
源水终无路,山阿若有人。
驱羊先动石,走兔欲投巾。
洞晚秋泉冷,岩朝古树新。
峰斜连鸟翅,磴叠上鱼鳞。 -
15.《用顾松江韵复理贰守并柬雪坡刺史》 元·杨维桢
仙客归来隘九州,身骑黄鹤记南游。
乌衣故国江山在,铜柱荒台草木秋。
起舞刘琨空有志,登高王粲不胜愁。
问君蔗境今何在?只忆当年顾虎头。 -
16.《用顾松江复理斋贰守》 元·杨维桢
仙客题来隘九州,身骑黄鹤记南游。
乌衣故国江山在,铜柱荒台草树秋。
起舞刘琨空有志,登高王粲不胜愁。
问君绝境今何在,只忆当年顾虎头。 -
17.《游焦山》 宋·晁公武
江势东倾剧建瓴,中流岩壑隐禅扃。
游僧谁渡降龙钵,过客争摸瘗鹤铭。
修竹捎云凌北固,桃花吹浪涨南溟。
上人劝赋斯山境,乞与微吟勒翠屏。 -
18.《法华微上人盛话金山境胜,旧游在目,吟成此篇》 唐·李群玉
江上青莲宫,人间蓬莱岛。
烟霞与波浪,隐映楼台好。
潮门梵音静,海日天光早。
愿与灵鹫人,吟经此终老。 -
19.《寄题江山叶氏翠香亭》 宋·王柏
小诗越境论交情,不见新亭句未精。
寄语主人犹缺典,梅花应恨不同清。 -
20.《悼济阳夫人》 宋·陈傅良
久接江山境,曾论子姓文。
於焉观内则,可以继前闻。
榛栗严宾豆,苹蘩洁祀芬。
有人言不朽,片石合摩云。