-
1.《计友载酒沧江海棠下公许以上寿亲庭不克与胜》 宋·程公许
杜陵老翁身转蓬,浣花溪头诗更工。
向来隐语最沉著,锦宫化里看晓红。
想当绕树经营时,吟思拍拍春醅农。
重跗叠萼今胜昔,五百年远谁为容。 -
2.《至日述事时江海大捷》 宋·曾几
观台四望楚氛开,云物轮囷瑞九垓。
大雪山阴消得尽,微阳井底放令回。
江心皁帜千艘没,海角黄旗一骑来。
想像天颜知有喜,正衙入贺荐金罍。 -
3.《次韵虞万州沧江海棠》 宋·魏了翁
维摩老子菌生庵,门外沧江绿正涵。
夜雨村村拆花柳,春风日日长桑蚕。
晚妆才记海棠睡,朝色俄看禁药酣。
造化新功镇如此,抚诗往往发余惭。 -
4.《江海》 宋·戴表元
江海三秋古鄮城,山林百拙剡溪生。
归来乡国方为客,绝尽交游更畏名。
白帽管宁形熊丑,黄金季布语言轻。
荒斋竟日无人事,自作长歌寄好声。 -
5.《泛三江海浦》 宋·陆游
鳌负三山碧海秋,龙骧万斛放翁游。
少舒我辈胸中气,一扫群儿分外愁。
醉斩长鲸倚天剑,笑凌骇浪济川舟。
悠然高咏平生事,龌龊宁能老故丘。 -
6.《次韵黄侍郎沧江海棠六绝》 宋·魏了翁
帝恐嘉花不易成,好风迟日故来承。
繁红错眩渔人眼,不识沧江有武陵。 -
7.《次韵黄侍郎沧江海棠六绝》 宋·魏了翁
妙处东皇可得知,溶溶生意不停机。
雨寒日暴浑无赖,凭仗阳和为解围。 -
8.《次韵黄侍郎沧江海棠六绝》 宋·魏了翁
沙暖花香弄午晴,苦撩诗思浩难禁。
偷閒不办追年少,只有春风会此心。 -
9.《次韵黄侍郎沧江海棠六绝》 宋·魏了翁
为怜一片晓云红,未放千丝暮雨浓。
调燮阴阳贤岳牧,满川花意得舂容。 -
10.《次韵黄侍郎沧江海棠六绝》 宋·魏了翁
惯踏郊原浩荡春,重来春与物俱新。
渠虽自有生生意,把握天机是主人。