-
1.《再题江横》 宋·蒲寿宬
一榻虚明怀抱幽,水天无际望悠悠。
潮来不觉沙洲没,浪打只疑茅屋浮。
何处渔人横短笛,有时嫠妇泣孤舟。
忘机何必曾相狎,说与江边群白鸥。 -
2.《江岸群牛用前韵》 宋·钱时
江边犊子喜新晴,草软沙平满意春。
自食自眠渠自乐,不消多费牧牛人。 -
3.《曲江二首》 唐·李山甫
南山低对紫云楼,翠影红阴瑞气浮。
一种是春长富贵,大都为水也风流。
争攀柳带千千手,间插花枝万万头。 -
4.《江村乐(四首)》 明·高启
一犬行随饷榼,群蛾飞绕缲车。
江边女去摘芡,城里人来卖茶。 -
5.《醉歌赠金元白》 宋·刘子翚
南游会稽今十年,重来风物皆依然。
一时冠盖零落尽,故人独老空江边。
西陵仓曹实冗散,出无车马众所怜,江亭曳履偶识面,凛凛瘦骨余双颧。 -
6.《西江月·堂上谋臣尊俎》 宋·辛弃疾
堂上谋臣尊俎,边头将士干戈。
天时地利与人和,“燕可伐欤?”曰:“可”。
今日楼台鼎鼐,明年带砺山河。
大家齐唱《大风歌》,不日四方来贺。 -
7.《春日江村五首》 唐·杜甫
农务村村急,春流岸岸深。
乾坤万里眼,时序百年心。
茅屋还堪赋,桃源自可寻。
艰难贱生理,飘泊到如今。 -
8.《谒九江赵守》 宋·阳枋
浮舟湓浦春,民谣举欣欣。
问民宁底乐,州有贤使君。
帝胄擢清班,江国烦殷勤。
仪型金玉相,肝肠锦绣纹。 -
9.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
10.《阻戎泸间群盗》 唐·岑参
南州林莽深,亡命聚其间。
杀人无昏晓,尸积填江湾。
饿虎衔髑髅,饥乌啄心肝。
腥裛滩草死,血流江水殷。