-
1.《是日偶至野人汪氏之居有神降于其室自称天人》 宋·苏轼
酒渴思茶漫扣门,那知竹里是仙村。
已闻龟策通神语,更看龙蛇落笔痕。
色瘁形枯应笑屈,道存目击岂非温。
归来独扫空斋卧,犹恐微言入梦魂。 -
2.《过汪氏别业二首》 唐·李白
游山谁可游,子明与浮丘。
叠岭碍河汉,连峰横斗牛。
汪生面北阜,池馆清且幽。
我来感意气,捶炰列珍羞。 -
3.《寄题汪氏退密庵》 明·李存
紫阳汪大夫,未老先致事。
经营百年藏,结庵自休憩。
扁之曰退密,有取于《易系》。
相望千里余,一笑问以偈。 -
4.《题汪氏茅亭》 唐·杜荀鹤
茅亭客到多称奇,茅亭之上难题诗。
出尘景物不可状,小手篇章徒尔为。
牛畔稻苗新雨后,鹤边松韵晚风时。
君今酷爱人间事,争得安闲老在兹。 -
5.《汪氏别野次韵》 宋·张祁
不应无酒钦公荣,且与园花作证明。
我已闭门为独乐,君能让畔喜双清。
莫教佛法无多子,却怕诗人太瘦生。
好是柳丝饶意态,故垂浓绿著嘤嘤。 -
6.《汪氏别野次韵》 宋·张祁
芜湖还似鉴湖春,我亦归来贺季真。
好赋俱陪招隐士,耦耕长似问津人。
襟怀处处尊前好,花柳番番雨后新。
谁道只凭诗遣兴,却因雕琢费精神。 -
7.《过汪氏别业其二》 唐·李白
畴昔未识君。
知君好贤才。
随山起馆宇。
凿石营池台。 -
8.《题汪氏插梅图卷后》 宋·黎廷瑞
插梅元无梅,春风从何来。
菀菀高树起,灿灿繁花开。
向来孤山老,锄云亲自栽。
宁知岁年晚,更受雪霜摧。 -
9.《题汪氏孝节堂》 宋·方回
三从分定付之天,捧案曾无月再圆。
莱子方同彩衣舞,鄘风忽赋柏舟篇。
频年兵革经多难,奕世门闾喜独全。
孝节从来足阴相,儿孙袞袞寿眉前。 -
10.《题新安汪氏心远亭》 宋·葛绍体
来傍蓬莱夜读书,盂山相对是吾庐。
不妨车马自来去,一片闲心泊太虚。