-
61.《沁园春 除夕二首》 元·元好问
腐朽神奇,梦幻吞侵,朝昏变迁。
怅残灯旧岁,鸡声竞早,春风归兴,雁影相先。
南渡崩奔,东屯留滞,世事悠悠白发边。
虚名误,遍人间浪走,恰到求田。 -
62.《沁园春·老子当年》 元·许有壬
老子当年,壮志凌云,巍科起家。
被尘嚣沸耳,鏖成重听,簿书眯眼、攻作昏花。
天上归来,山中绝倒,部曲黄牛鼓吹蛙。
闲宫好,判园丁牧竖,一日三衙。 -
63.《沁园春·老子当年》 元·许有壬
老子当年,壮志凌云,巍科起家。
被尘嚣沸耳,鏖成重听,簿书眯眼、攻作昏花。
天上归来,山中绝倒,部曲黄牛鼓吹蛙。
闲宫好,判园丁牧竖,一日三衙。 -
64.《沁园春 次班彦功韵》 元·许有壬
旅食京华,蜀道天难,邯郸梦回。
笑白衣苍狗,悠悠无定,黄尘赤日,扰扰何为。
长铗休弹,瑶琴时鼓,倦鸟谁教强去来。
衡门下,幸良辰良友,同酒同诗。 -
65.《沁园春 次班彦功韵》 元·许有壬
旅食京华,蜀道天难,邯郸梦回。
笑白衣苍狗,悠悠无定,黄尘赤日,扰扰何为。
长铗休弹,瑶琴时鼓,倦鸟谁教强去来。
衡门下,幸良辰良友,同酒同诗。 -
66.《沁园春(用梁权郡韵饯春)》 宋·方岳
莺带春来,鹃唤春归,春总不知。
恨杨花多事,杏花无赖,半随残梦,半惹晴丝。
立尽碧云,寒江欲暮,怕过清明燕子时。
春且住,待新篘熟了,却问行期。 -
67.《沁园春(用梁权郡韵饯春)》 宋·方岳
莺带春来,鹃唤春归,春总不知。
恨杨花多事,杏花无赖,半随残梦,半惹晴丝。
立尽碧云,寒江欲暮,怕过清明燕子时。
春且住,待新篘熟了,却问行期。 -
68.《沁园春》 宋·晁端礼
络纬催凉,断虹收雨,庭梧报秋。
绕郡城、千顷烟波绿,正鱼肥酒美,名冠东州。
芰荷风细,蒹葭烟淡,宛在潇湘南岸头。
凝望处,似桃源洞口,初泛兰舟。 -
69.《沁园春》 宋·秦观
锦里繁华,峨眉佳丽,远客初来。
忆那处园林,旧家桃李,知他别后,几度花开。
月下金罍,花间玉珮,都化相思一寸灰。
愁绝处,又香销宝鸭,灯晕兰煤。 -
70.《沁园春(戊申岁,奏邸忽腾报,谓余以病挂冠,因赋此)》 宋·辛弃疾
老子平生,笑尽人间,儿女怨恩。
况白头能几,定应独往,青云得意,见说长存。
抖擞衣冠,怜渠无恙,合挂当年神武门。
都如梦,算能争几许,鸡晓钟昏。 -
71.《沁园春(寿弟相国)》 宋·吴渊
喜我新归,逢戎初度,关情更深。
正昼掩柴扉,□寻隐遁,□舒槐府,戎正经纶。
白石清泉,紫枢黄阁,□□□□□□□。
□□□,□弟为宰相,兄作闲人。 -
72.《沁园春(月夜自和)》 宋·李曾伯
嗟矍铄翁,对婵娟月,怀汗漫游。
怅江湖幸有,季鹰鲈鲙,田园忍负,晏子狐裘。
丹桂开时,青苹渺处,家在三吴天尽头。
庭皋静,又一番叶落,天下皆秋。 -
73.《沁园春(为老人书南堂壁)》 宋·蒋捷
老子平生,辛勤几年,始有此庐。
也学那陶潜,篱栽些菊,依他杜甫,园种些蔬。
除了雕梁,肯容紫燕,谁管门前长者车。
怪近日,把一庭明月,却借伊渠。 -
74.《沁园春(迎方右史德润)》 宋·王迈
首尾四年,台省好官,都做一回。
便前头更有,合当做底,何妨且恁,猛省归来。
甲第新成,开尊行乐,脆管繁弦十二钗。
回头笑,这狂生无用,削尽官阶。 -
75.《沁园春(自适)》 宋·严参
曰归去来,归去来兮,吾将安归。
但有东篱菊,有西园桂,有南溪月,有北山薇。
蜂则有房,鱼还有穴,蚁有楼台兽有依。
吾应有、云中旧隐,竹里柴扉。 -
76.《沁园春》 宋·王云焕
四十君王,三百载间,兴亡一家。
叹幕府峰高,生涯社燕,胭脂井暗,富贵飞花。
山骨呈羞,江声带恨,磨尽英雄岁月赊。
君知否,是枋头灞上,著数全差。 -
77.《沁园春(代寿宗室)》 宋·翁溪园
记得花筵,巧夕星河,初度女牛。
更四双蓂荚,十分桂魄,中元佳致,妆点初秋。
蔼蔼非烟,濛濛如雾,锦水郁葱佳气浮。
人人道,是王孙帝胄,今日东朝。 -
78.《沁园春 东馆路中》 元·许衡
自笑平生。
一事无成。
险阻备经。
记丁年去国,干戈扰攘,囗囗囗囗,踪迹飘零。 -
79.《沁园春 渔》 元·王*
不种田园,投闲江海,远绝尘踪。
保一家性命,扁舟为屋,随机应舵,逐浪乘风。
九曲江头,三元潭里,直把银钩堕水中。
波深底,把金鳞钓出,回棹孤峰。 -
80.《沁园春·阊阖初开》 宋·无名氏
阊阖初开,羽葆来从,斗畔天南。
看长身玉立,精神耿耿,风姿冰冷,琼佩珊珊。
政数龚黄,才称屈宋,君合居其伯仲间。
犹堪庆,早恩沾令子,新著朝冠。