-
101.《沁园春(再和)》 宋·李曾伯
秋岂悲人,人不悲秋,比春更浓。
有蕙兰丰度,尚存芳菊,牡丹文献,犹在芙蓉。
举蟹持醪,得鲈作鲙,晋宋间人有此风。
休轻笑,彼柴桑傲吏,龌龊篱东。 -
102.《沁园春(丙午登多景楼和吴履斋韵)》 宋·李曾伯
天下奇观,江浮两山,地雄一州。
对晴烟抹翠,怒涛翻雪,离离塞草,拍拍风舟。
春去春来,潮生潮落,几度斜阳人倚楼。
堪怜处,怅英雄白发,空敝貂裘。 -
103.《沁园春(和元春兄自寿)》 宋·陈著
人生几何,如何不自,珍重此生。
向蠹残字上,甘心抛掷,蜗尖争处,著意丁宁。
箭过时光,剑炊世界,谁带经锄谁笔耕。
分明似。 -
104.《沁园春(和元春兄自寿)》 宋·陈著
人生几何,如何不自,珍重此生。
向蠹残字上,甘心抛掷,蜗尖争处,著意丁宁。
箭过时光,剑炊世界,谁带经锄谁笔耕。
分明似。 -
105.《沁园春(送马正君归东嘉)》 宋·陈人杰
尽典春衣,换酒津亭,送君此行。
叹清朝有道,何曾逐客,有司议法,忍及书生。
归去来兮,噫其甚矣,见说江涛也不平。
君之友,岂都无义士,剖胆相明。 -
106.《沁园春(壬寅春寓东林中有感而作)》 宋·陈人杰
懒学冯君,弹铗歌鱼,如今五年。
为西湖西子,费人料理,东林东老,特地留连。
坐注虫鱼,行吟雌霓,竟负逍遥第一篇。
过从少,但赤髭白足,时复谈禅。 -
107.《沁园春(寿夹谷书隐)》 宋·何梦桂
光岳储精,宇宙呈祥,钟英俊材。
想春秋夹谷,前生夫子,婆娑南赡,见在如来。
龙角标辰,蟾胎焴丙,好是生朝华宴开。
笙歌里,看儿童拜舞,春满行台。 -
108.《沁园春(送春)》 宋·刘辰翁
春汝归欤,风雨蔽江,烟尘暗天。
况雁门厄塞,龙沙渺莽,东连吴会西至秦川。
芳草迷津,飞花拥道,小为蓬壶借百年。
江南好,问夫君何事,不少留连。 -
109.《沁园春》 宋·刘将孙
书避乱所见女子,末有埋冤姐姐,衔恨婆婆语,极俚。
后有螺川杨氏和二首,又自序生杨嫁罗,丙子暮春,自涪翁亭下舟行,追骑迫,间逃入山,卒不免于驱掠。
行三日,经此桥,睹无闻二词,以为特未见其苦,乃和于壁。
复云,观者毋谓弄笔墨非好人家儿女,此词虽俚,谅当近情,而首及权奸误国。 -
110.《沁园春(寿太守·十二月十三日)》 宋·刘子实
腊后寒收,柳眼青归,梅花笑生。
正阳和有脚,日边送暖,洪钧换轴,天上回星。
试巧春盘,介眉春酒,生意从头乐意新。
须知道,是东风近也,玉燕逢辰。 -
111.《沁园春(寿太守·十二月十三日)》 宋·刘子实
腊后寒收,柳眼青归,梅花笑生。
正阳和有脚,日边送暖,洪钧换轴,天上回星。
试巧春盘,介眉春酒,生意从头乐意新。
须知道,是东风近也,玉燕逢辰。 -
112.《沁园春(刘山春新居)》 宋·李君行
三岛十洲,移掇者谁,玉城稚仙。
解运诗之巧,裁山剪水,用诗之力,斡地回天。
大笑宋初,秀才屋子,著不行官家十万钱。
又谁说,李膺豪放,门号龙门。 -
113.《沁园春·春事方浓》 宋·陈人杰
春事方浓,寂寞此君,谁相品题。
到僝桃僽李,鸠边雨急,埋薇瘗药,燕外泥肥。
鸟影舒炎,黄埃涨暑,又过绿阴青子时。
夫然後,向猷家载酒,诩室题诗。 -
114.《沁园春 赠春谷清禅师》 元·李道纯
智断坚刚,奋心决烈,便透玄关。
把杀人手段,轻轾拈出,活人刀子,慢慢教看。
一剑当空,万缘俱扫,方信道瞿昙即老聃。
玄夙播,看春生寒谷,觌面慈颜。 -
115.《沁园春·快阁春边》 宋·无名氏
快阁春边,倚阑干外,东西晚晴。
有银潢公子,摩挲石刻,金华仙伯,主掌鸥盟。
陶柳清新,潘花红嫩,早有丰年笑语声。
还知道,是街头父老,竞说升平。 -
116.《寿星明/沁园春》 宋·无名氏
玉露迎寒,金风荐冷,正兰桂香。
觉秋光过半,日临三九,葱葱佳气,蔼蔼琴堂。
见说当年,申生谷旦,梦叶长庚天降祥。
文章伯,英声早著,腾踏飞黄。 -
117.《洞庭春色/沁园春》 宋·无名氏
绛萼欺寒,暗传春信,一枝乍芳。
向篱边竹外,前村雪里,青梢犹瘦,疏影溪傍。
惹露和烟凝酥艳,似潇洒玉人初试妆。
江南路,有多情伫立,回尽柔肠。 -
118.《沁园春 早春雨中遣怀》 元·邵亨贞
菜甲封泥,桃英怯冻,浅寒尚浓。
正小窗深掩,暮云低密,颓垣半露,残雪玲珑。
冷逼单衣,愁欺倦枕,暗度一番花信风。
年光在,但尘襟耿耿,镜鬓匆匆。 -
119.《沁园春 早春雨中遣怀》 元·邵亨贞
菜甲封泥,桃英怯冻,浅寒尚浓。
正小窗深掩,暮云低密,颓垣半露,残雪玲珑。
冷逼单衣,愁欺倦枕,暗度一番花信风。
年光在,但尘襟耿耿,镜鬓匆匆。 -
120.《沁园春(寄都城赵阅道·般涉调)》 宋·张先
心膂良臣,帷幄元勋,左右万几。
暂武林分阃,东南外翰,锦衣乡社,未满瓜时。
易镇梧台,宣条期岁,又西指夷桥千骑移。
珠滩上,喜甘棠翠荫,依旧春晖。