-
121.《沁园春(廷评拜官)》 宋·韦骧
林叶阴浓,海云峰耸,夏景渐分。
称画堂开宴,雍雍笑语,高年耆德,初拜君恩。
汉相家声,一经传训,赏典今朝归庆门。
清和昼,见香飘百和,乐按长春。 -
122.《念离群(沁园春)》 宋·贺铸
宫烛分烟,禁池开钥,凤城暮春。
向落花香里,澄波影外,笙歌迟日,罗绮芳尘。
载酒追游,联镳归晚,灯火平康寻梦云。
逢迎处,最多才自负,巧笑相亲。 -
123.《沁园春》 宋·毛滂
左元仙伯,旧从当日,太一下生。
念道尊德贵,体隆貌重,盖天勋业,出世才名。
父子一时,君臣千载,侍宴通宵留太清。
衣冠盛事,满床象简,隔坐云屏。 -
124.《沁园春(和彦时兄)》 宋·王之道
城郭萧条,风雨霏微,酝造春愁。
况鸷群ED3D鹗,未谐荐祢,棘栖鸾凤,犹叹栖仇。
世路如棋,人情似纸,厚薄高低何日休。
逢殷浩,会披云对月,同赋南楼。 -
125.《沁园春(晁共道侍郎生日)》 宋·王千秋
豆蔻娇春,烟花羞暖,物华渐嘉。
也不须莺怨,桃封绛萼,也不须蜂恨,兰郁金芽。
料是东君,都将和气,分付清丰诗礼家。
充闾庆,有青毡事业,丹凤才华。 -
126.《沁园春(三荣横溪阁小宴)》 宋·陆游
粉破梅梢,绿动萱丛,春意已深。
渐珠帘低卷,筇枝微步,冰开跃鲤,林暖鸣禽。
荔子扶疏,竹枝哀怨,浊酒一尊和泪斟。
凭栏久,叹山川冉冉,岁月骎骎。 -
127.《沁园春》 宋·丘崈
以自见云
雨趁轻寒,风作秋声,燕归雁来。
动天涯羁思,登山临水,惊心节物,极目烟埃。
客里逢君,才同一笑,何遽言归如此哉。 -
128.《沁园春(弄溪赋)》 宋·辛弃疾
有酒忘杯,有笔忘诗,弄溪奈何。
看纵横斗转,龙蛇起陆,崩腾决去,雪练倾河,袅袅东风,悠悠倒景,摇动云山水又波。
还知否,欠菖蒲攒港,绿竹缘坡。
长松谁剪嵯峨。 -
129.《沁园春(答杨世长)》 宋·辛弃疾
我醉狂吟,君作新声,倚歌和之。
算芬芳定向,梅间得意,轻清多是,雪里寻思。
朱雀桥边,何人曾道,野草斜阳春燕飞。
都休问,甚元无霁雨,却有晴霓。 -
130.《沁园春(次韵李明府劝农)》 宋·汪卓
民吾同胞,剖破藩篱,元是大家。
故见之诰诏,视如子弟,谆勤恳切,悃_无华。
孝悌力田,职当劝相,起早非干为看花。
亲酌酒,老农唯诺,句句仁芽。 -
131.《沁园春(戊辰岁寿攻愧舅)》 宋·卢祖皋
台色齐辉,一点长庚,夜来更明。
渐日添宫线,功催补衮,春回梅萼,香趁调羹。
鹤禁班高,槐庭恩重,八帙骎骎人共荣。
谁知道,纵身居公辅,心似书生。 -
132.《沁园春(叹世)》 宋·刘学箕
浮利虚名,算来何用,蜗角蝇头。
笑劳生一梦,两轮催逼,脆如朝露,轻若春沤。
有限精神,无穷世路,劫劫忙忙谁肯休。
堪惊叹,叹痴人未悟,终日营求。 -
133.《沁园春(寿俞紫薇)》 宋·洪咨夔
诗不云乎,蒹葭苍苍,白露为霜。
看高山乔木,青云老干,英华滋液,亦敛而藏。
匠石操斤游林下,便一举采之充栋梁。
须知道,是天将大任,翕处还张。 -
134.《沁园春(次黄宰韵)》 宋·洪咨夔
归去来兮,杜宇声声,道不如归。
正新烟百五,雨留酒病,落红一尺,风妒花期。
睡起绿窗,销残香篆,手板_颐还倒持。
无人解,自追游仙梦,作送春诗。 -
135.《沁园春(生日自述)》 宋·吴泳
__鸣兮,卉木萋止,维暮之春。
笑憨翁渐老,年加三豆,呆郎多事,诗记三星。
六十有三,高吟勇退,只有尧夫范景仁。
从今去,且亭前放鹤,溪上垂纶。 -
136.《沁园春(生日和蓬莱仙降词)》 宋·吴泳
春事阑斑,桐花烂漫,不堪凤栖。
叹交枰世道,容容是福,危航宦海,了了成痴。
邵子豪情,乐天狂态,六十六年才觉非。
邵尧夫有六十六岁吟,白乐天有六十六岁诗。 -
137.《沁园春(寿)》 宋·黄机
问讯梅梢,小春近也,花应渐开。
记华堂此日,红牙丝竹,欢声昨夜,翠玉樽罍。
雾节童童,金_曳曳,人自阆风玄圃来。
嬉游处,任沧波变陆,劫火成灰。 -
138.《沁园春(次岳总干韵)》 宋·黄机
日过西窗,客枕梦回,庭空放衙。
记海棠洞里,泥金宝斝,酴醿架下,油壁钿车。
醉墨题诗,蔷薇露重,满壁飞鸦行整斜。
争知道,向如今漂泊,望断天涯。 -
139.《沁园春(廖总干席上)》 宋·黄机
暑风清微,梅腮渐红,麦须未黄。
恨牡丹多病,医治费巧,酴醿易老,点缀无方。
客里光阴,愁中意绪,想美人兮山水长。
销凝处,有龙丝坠简,来唤持觞。 -
140.《沁园春》 宋·葛长庚
嫩雨如尘,娇云似织,未肯便晴。
见海棠花下,飞来双燕,垂杨深处,啼断孤莺。
绿砌苔香,红桥水暖,笑捻吟髭行复行。
幽寻懒、就半窗残睡,一枕初醒。