-
1.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
2.《沁园春》 唐·吕岩
七返还丹,在我先须,炼已待时。
正一阳初动,中宵漏永,温温铅鼎,光透帘帏。
造化争驰,虎龙交媾, -
3.《沁园春》 宋·苏轼
情若连环,恨如流水,甚时是休。
也不须惊怪,沈郎易瘦,也不须惊怪,潘鬓先愁。
总是难禁,许多魔难,奈好事教人不自由。
空追想,念前欢杳杳,后会悠悠。 -
4.《沁园春》 宋·晁端礼
络纬催凉,断虹收雨,庭梧报秋。
绕郡城、千顷烟波绿,正鱼肥酒美,名冠东州。
芰荷风细,蒹葭烟淡,宛在潇湘南岸头。
凝望处,似桃源洞口,初泛兰舟。 -
5.《沁园春·宿霭迷空》 宋·秦观
宿霭迷空,腻云笼日,昼景渐长。
正兰皋泥润,谁家燕喜;蜜脾香少,触处蜂忙。
尽日无人帘幕挂,更风递、游丝时过墙。
微雨后,有桃愁杏怨,红泪淋浪。 -
6.《沁园春》 宋·毛滂
秀禀元精,灵钟崧岳,命世大贤。
自飞英任路,承流百里,郎官星彩,辉映经躔。
劲柏凌霜,香梅娇雪,珪月弯弯新上弦。
垂弧节庆,麒麟古梦,此夜初圆。 -
7.《沁园春》 宋·张继先
急急修行,细算人生,能有几时。
任万般千种风流好,奈一朝身死,不免抛离。
蓦地思量,死生事大,使我心如刀剑挥。
难留住,那金乌箭疾,玉兔梭飞。 -
8.《沁园春(用伍先生韵呈元规)》 宋·张继先
况有夷途,正透元关,众所共传。
愿万魔披散,诸尘荡尽,琴心和雅,天性清圆。
未信凡流,可回高步,留恋形声情更延。
真消息,定如何唤醒,聊证言诠。 -
9.《沁园春(寄张仲宗)》 宋·李弥逊
欹枕深轩,散帙虚堂,畏景屡移。
渐披襟临水,支床就月,莲香拂面,竹色侵衣。
压玉为醪,折荷当盏,卧看银潢星四垂。
人归后,伴饥蝉自语,宿鸟相依。 -
10.《沁园春(绍兴丁巳五月六夜,梦与一道人对歌数曲,遂成此词)》 宋·张元干
神水华池,汞铅凝结,虎龙往来。
问子前午后,阳销阴长,自然炉鼎,何用安排。
灵宝玄门,烟萝真境,三日庚生兑户开。
泥丸透,尽周天火候,平步仙阶。 -
11.《沁园春》 宋·张元干
欹枕深轩,散帙虚堂,畏景屡移。
渐披襟临水,支床就月,莲香拂面,竹色侵衣。
压玉为醪,折荷当酉戋,卧看银潢星四垂。
人归后,任饥蝉自啸,宿鸟相依。 -
12.《沁园春》 宋·吕渭老
复把元宵,等闲过了,算来告谁。
整二年三岁,尊前笑处,知他陪了,多少歌诗。
岂信如今,不成些事,还是无聊空皱眉。
争知道,冤家误我,日许多时。 -
13.《沁园春(和彦时兄)》 宋·王之道
城郭萧条,风雨霏微,酝造春愁。
况鸷群ED3D鹗,未谐荐祢,棘栖鸾凤,犹叹栖仇。
世路如棋,人情似纸,厚薄高低何日休。
逢殷浩,会披云对月,同赋南楼。 -
14.《沁园春·孤鹤归飞》 宋·陆游
孤鹤归飞,再过辽天,换尽旧人。
念累累枯冢,茫茫梦境,王侯蝼蚁,毕竟成尘。
载酒园林,寻花巷陌,当日何曾轻负春。
流年改,叹围腰带剩,点鬓霜新。 -
15.《沁园春》 宋·辛弃疾
思之鄙人也。
期思属弋阳郡,此地旧属弋阳县。
虽古之弋阳、期思,见之图记者不同,然有弋阳则有期思也。
桥坏复成,父老请余赋,作沁园春以证之 -
16.《沁园春(和辛帅)》 宋·赵善括
虎啸风生,龙跃云飞,时不再来。
试凭高望远,长淮清浅,伤今怀古,故国氛埃。
壮志求伸,匈奴未灭,早以家为何谓哉。
多应是,待著鞭事了,税驾方回。 -
17.《沁园春》 宋·赵善括
千里风湍,万叠云峰,自相送迎。
叹扁舟如叶,漂流如梗,片帆如箭,聚散如萍。
家在东湖,身来西浙,非为区区利与名。
堪怜处,为雏饥犊暮,狗苟蝇营。 -
18.《沁园春·忆黄山》 宋·汪莘
三十六峰,三十六溪,长锁清秋。
对孤峰绝顶,云烟竞秀,悬崖峭壁,瀑布争流。
洞里桃花,仙家芝草,雪后春正取次游。
亲曾见,是龙潭白昼,海涌潮头。 -
19.《沁园春》 宋·汪莘
之所未备,搜寻剖□,斯已勤矣。
闲从人求其法,高者如捕影,卑者不足为。
嘉泰二年冬夜,坐一榻,知思所及,随手骇目。
尔后凡七载,时时为之,自知非深根固蒂之道,亦可谓世外之妙观矣。 -
20.《沁园春(许侍郎奕生日)》 宋·魏了翁
惠我田畴,拯民水火,春满蜀东。
更山连睥睨,长蛇隐雾,红移略约,扶握切,流星也。
睢霓横空。
人卧流苏行席上,公心事夕阑晨枕中。