-
1.《杨元忠和叶秘校腊茶诗相率偕赋》 宋·李廌
风驾已驰供御品,霜郊未卷喊山旗。
七闽地产犹为宝,两府官高故不遗。
须藉水帘泉胜乳,也容双井白过磁。
东堂退食公宫晚,金鼎新烹欲沁脾。 -
2.《沁园春·宿霭迷空》 宋·秦观
宿霭迷空,腻云笼日,昼景渐长。
正兰皋泥润,谁家燕喜;蜜脾香少,触处蜂忙。
尽日无人帘幕挂,更风递、游丝时过墙。
微雨后,有桃愁杏怨,红泪淋浪。 -
3.《沁园春(和林教授)》 宋·方岳
子盍观夫,商丘之木,有樗不才。
纵斧斤脾睨,何妨雪立,风烟傲兀,怎问春回。
老子似之,倦游久矣,归晒渔箬羹芋魁。
村锄外,闻韭今有子,芥已生台。 -
4.《沁园春(和林教授)》 宋·方岳
子盍观夫,商丘之木,有樗不才。
纵斧斤脾睨,何妨雪立,风烟傲兀,怎问春回。
老子似之,倦游久矣,归晒渔箬羹芋魁。
村锄外,闻韭今有子,芥已生台。 -
5.《说诗八首》 清·宋湘
三百诗人岂有诗,都成绝唱沁心脾。
今人不讲源头水,只问支流派是谁。
涂脂传粉画长眉,按拍循腔疾复迟。
学过邯郸多少步,可怜挨户卖歌儿。 -
6.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
7.《冷泉亭》 宋·林稹
一泓清可沁诗脾,冷暖年来只自知。
流出西湖载歌舞,回头不似在山时。 -
8.《冷泉》 宋·林洪
一泓清可沁诗脾,冷暖年来只自知。
流出西湖载歌舞,回头不是在山时。 -
9.《葛井涵秋》 宋·郑瀛
吾乡葛氏真好奇,凿开石井山之湄。
寒波清冽不受暑,主人爱取沁诗脾。
百年兴废事非昔,莓苔剥落土花碧。
我来拂拭已忘言,落叶西风秋析析。 -
10.《伯臧岁前自里居还饷以南丰橘顷于役姑苏复写》 近代·陈三立
来去扁舟凫鹜趋,酒痕霜气照江湖。
新吟欲比南丰橘,迭沁肝脾起老夫。