-
221.《赠闾丘处士》 唐·李白
贤人有素业,乃在沙塘陂。
竹影扫秋月,荷衣落古池。
闲读山海经,散帙卧遥帷。
且耽田家乐,遂旷林中期。
野酌劝芳酒,园蔬烹露葵。
如能树桃李,为我结茅茨。 -
222.《送崔度还吴(度,故人礼部员外国辅之子)》 唐·李白
幽燕沙雪地,万里尽黄云。
朝吹归秋雁,南飞日几群。
中有孤凤雏,哀鸣九天闻。
我乃重此鸟,彩章五色分。 -
223.《拟古》 唐·薛奇童
沙尘朝蔽日,失道还相遇。
寒影波上云,秋声月前树。
川气生晓夕,野阴乍烟雾。
沉沉滮池水,人马不敢渡。
吮痈世所薄,挟纩恩难顾。
不见古时人,中宵泪横注。 -
224.《酬于侍郎湖南见寄十四韵》 唐·包佶
桂岭千崖断,湘流一派通。
长沙今贾傅,东海旧于公。
章甫经殊俗,离骚继雅风。
金闺文作字,玉匣气成虹。 -
225.《桥陵诗三十韵,因呈县内诸官》 唐·杜甫
先帝昔晏驾,兹山朝百灵。
崇冈拥象设,沃野开天庭。
即事壮重险,论功超五丁。
坡陀因厚地,却略罗峻屏。 -
226.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
227.《柴门》 唐·杜甫
孤舟登瀼西,回首望两崖。
东城干旱天,其气如焚柴。
长影没窈窕,馀光散唅呀。
大江蟠嵌根,归海成一家。 -
228.《风雨看舟前落花,戏为新句》 唐·杜甫
江上人家桃树枝,春寒细雨出疏篱。
影遭碧水潜勾引,风妒红花却倒吹。
吹花困癫傍舟楫,水光风力俱相怯。 -
229.《遣意二首》 唐·杜甫
啭枝黄鸟近,泛渚白鸥轻。
一径野花落,孤村春水生。
衰年催酿黍,细雨更移橙。
渐喜交游绝,幽居不用名。 -
230.《江亭送眉州辛别驾升之(得芜字)》 唐·杜甫
柳影含云幕,江波近酒壶。
异方惊会面,终宴惜征途。
沙晚低风蝶,天晴喜浴凫。
别离伤老大,意绪日荒芜。 -
231.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
232.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
233.《第五弟丰独在江左,近三四载寂无消息,觅使寄此二首》 唐·杜甫
乱后嗟吾在,羁栖见汝难。
草黄骐骥病,沙晚鶺鴒寒。
楚设关城险,吴吞水府宽。
十年朝夕泪,衣袖不曾干。 -
234.《舍弟观赴蓝田取妻子到江陵,喜寄三首》 唐·杜甫
汝迎妻子达荆州,消息真传解我忧。
鸿雁影来连峡内,鶺鴒飞急到沙头。
峣关险路今虚远,禹凿寒江正稳流。 -
235.《舟出江陵南浦,奉寄郑少尹(审)》 唐·杜甫
更欲投何处,飘然去此都。
形骸元土木,舟楫复江湖。
社稷缠妖气,干戈送老儒。
百年同弃物,万国尽穷途。 -
236.《归雁二首》 唐·杜甫
万里衡阳雁,今年又北归。
双双瞻客上,一一背人飞。
云里相呼疾,沙边自宿稀。
系书元浪语,愁寂故山薇。 -
237.《病鹤篇》 唐·钱起
独鹤声哀羽摧折,沙头一点留残雪。
三山侣伴能远翔,五里裴回忍为别。
惊群各畏野人机,谁肯相将霞水飞。 -
238.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
239.《送客水路归陕》 唐·韩翃
相风竿影晓来斜,渭水东流去不赊。
枕上未醒秦地酒,舟前已见陕人家。
春桥杨柳应齐叶,古县棠梨也作花。
好是吾贤佳赏地,行逢三月会连沙。 -
240.《谒诸葛武侯庙》 唐·窦常
永安宫外有祠堂,鱼水恩深祚不长。
角立一方初退舍,拟称三汉更图王。
人同过隙无留影,石在穷沙尚启行。
归蜀降吴竟何事,为陵为谷共苍苍。