-
141.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
142.《庚子岁避地至玉山,酬韩司马所赠》 唐·独孤及
沧海疾风起,洪波骇恬鳞。
已无济川分,甘作乘桴人。
挥手谢秣陵,举帆指瓯闽。
安和风尘表,偶与琼瑶亲。 -
143.《初入集贤院赠李献仁(曾于常山联官)》 唐·崔峒
燕代官初罢,江湖路便分。
九迁从命薄,四十幸人闻。
迹愧趋丹禁,身曾系白云。
何由返沧海,昨日谒明君。 -
144.《薛司空自青州归朝》 唐·杨巨源
天眷君陈久在东,归朝人看大司空。
黄河岸畔长无事,沧海东边独有功。
已变畏途成雅俗,仍过旧里揖秋风。
一门累叶凌烟阁,次第仪形汉上公。 -
145.《春日奉献圣寿无疆词十首》 唐·杨巨源
文物京华盛,讴歌国步康。
瑶池供寿酒,银汉丽宸章。
灵雨含双阙,雷霆肃万方。
代推仙祚远,春共圣恩长。 -
146.《李评事公进示文集因赠之》 唐·欧阳詹
风雅不坠地,五言始君先。
希微嘉会章,杳冥河梁篇。
理蔓语无枝,言一意则千。
往来更后人,浇荡醨前源。 -
147.《忆云之》 唐·元稹
为鱼实爱泉,食辛宁避蓼。
人生既相合,不复论窕窕。
沧海良有穷,白日非长皎。
何事一人心,各在四方表。 -
148.《忆云之》 唐·元稹
为鱼实爱泉,食辛宁避蓼。
人生既相合,不复论窕窕。
沧海良有穷,白日非长皎。
何事一人心,各在四方表。 -
149.《忆微之》 唐·白居易
与君何日出屯蒙,鱼恋江湖鸟厌笼。
分手各抛沧海畔,折腰俱老绿衫中。
三年隔阔音尘断,两地飘零气味同。
又被新年劝相忆,柳条黄软欲春风。 -
150.《岁暮寄微之三首》 唐·白居易
微之别久能无叹,知退书稀岂免愁。
甲子百年过半后,光阴一岁欲终头。
池冰晓合胶船底,楼雪晴销露瓦沟。 -
151.《题陈侯竹亭》 唐·牟融
曾向幽亭一榻分,清风满座绝尘氛。
丹山凤泣钩帘听,沧海龙吟对酒闻。
漠漠暝阴笼砌月,盈盈寒翠动湘云。
岁寒高节谁能识,独有王猷爱此君。 -
152.《酬薛奉礼见赠之作》 唐·姚合
栖栖沧海一耕人,诏遣江边作使君。
山顶雨馀青到地,涛头风起白连云。
诗成客见书墙和,药熟僧来就鼎分。
珍重来章相借分,芳名未识已曾闻。 -
153.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
154.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车輈.坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十馀年中,超超为浪游。
元和五六岁,客于幽魏州。 -
155.《送客归新罗》 唐·项斯
君家沧海外,一别见何因。
风土虽知教,程途自致贫。
浸天波色晚,横笛鸟行春。
明发千樯下,应无更远人。 -
156.《送进士下第归南海》 唐·曹邺
数片红霞映夕阳,揽君衣袂更移觞。
行人莫叹碧云晚,上国每年春草芳。
雪过蓝关寒气薄,雁回湘浦怨声长。
应无惆怅沧波远,十二玉楼非我乡。 -
157.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
158.《酬袭美先见寄倒来韵》 唐·张贲
寻疑天意丧斯文,故选茅峰寄白云。
酒后只留沧海客,香前唯见紫阳君。
近年已绝诗书癖,今日兼将笔砚焚。
为有此身犹苦患,不知何者是玄纁. -
159.《乱后逢友人》 唐·罗隐
沧海去未得,倚舟聊问津。
生灵寇盗尽,方镇改更贫。
梦里旧行处,眼前新贵人。
从来事如此,君莫独沾巾。 -
160.《送程尊师东游有寄》 唐·罗隐
华盖峰前拟卜耕,主人无奈又闲行。
且凭鹤驾寻沧海,又恐犀轩过赤城。
绛简便应朝右弼,紫旄兼合见东卿。
劝君莫忘归时节,芝似萤光处处生。