-
161.《王均章画虞山图》 明·周榘
中阳山人思超逸,图写江山用金碧。
沧海红尘几度飞,尚有人间留妙迹。
层峦万叠烟雾浮,禅宫道院当山头。
浮屠屹立遥汉外,危石正瞰清溪流。 -
162.《济上四贤咏(三首·济州官舍作)》 唐·王维
崔录事(册4卷125页1252a)
解印归田里。
贤哉此丈夫。
少年曾任侠。 -
163.《和陶拟古九首》 宋·苏轼
耡田种紫芝,有根未堪采。
逡巡岁月度,太息毛发改。
晨朝玉露下,滴沥投沧海。
须芽忽长茂,枝叶行可待。
夜烧沉水香,持戒勿中悔。 -
164.《八月十五日看潮五绝》 宋·苏轼
定知玉兔十分圆,已作霜风九月寒。
寄语重门休上钥,夜潮留向月中看。
万人鼓噪慑吴侬,犹似浮江老阿童。
欲识潮头高几许,越山浑在浪花中。 -
165.《洛中送冀处士东游》 唐·杜牧
处士有儒术,走可挟车辀。
坛宇宽帖帖,符彩高酋酋。
不爱事耕稼,不乐干王侯。
四十余年中,超超为浪游。 -
166.《春风》 宋·王安石
一马春风北首燕,却疑身得旧山川。
阳浮树外沧江水,尘涨原头野火烟。
日借嫩黄初著柳,两催新绿稍归田。
回头不见辛夷发,始觉看花是去年。 -
167.《题朱郎中白都庄》 宋·王安石
萧洒桐庐守,沧洲寄一廛。
山光隔钓岸,江气杂炊烟。
藜杖听鸣橹,篮舆看种田。
明时须共理,此兴在他年。 -
168.《求先人墨迹呈表兄黄季文》 宋·戴复古
我翁本诗仙,游戏沧海上。
引手掣鲸鲵,失脚堕尘网。
身穷道则腴,年高气弥壮。
平生无长物,饮尽千斛酿。 -
169.《晓出古城山》 宋·范成大
落月堕眇莽,残星澹微茫。
竹舆乱清溪,飞盖入岚光。
松桧雾霭湿,桑麻风露香。
空翠滴尘缨,何必濯沧浪? -
170.《远游》 宋·文天祥
黄河流活活,太行高巍巍。
王屋山以东,百泉山以西。
邹鲁盛文献,燕赵多雄姿。
右摩泰山碑,左蹑函谷泥。 -
171.《听罗道士琴》 宋·文天祥
吾闻泗滨磬,暗含角与徵。
又闻天乐泉,净洗筝笛耳。
如何碧一泓,乃此并二美。
蓝田沧海意,请问玉溪子。 -
172.《彭城行》 宋·文天祥
连山四围合,吕梁贯其中。
河南大都会,故有项王宫。
晋牧连杨豫,虎视北方雄。
唐时燕子楼,风流张建封。 -
173.《发陵州》 宋·文天祥
中原似沧海,万顷与云连。
大明朝东出,皎月正在天。
远树乱如点,桑麻郁苍烟。
一雁入高空,千鸦落平田。 -
174.《赠林碧鉴相士》 宋·文天祥
咸阳宫中四尺镜,照人五臟何炯炯。
桑田沧海千馀年,百炼依然化为矿。
君从何处得此物,铸就双瞳敌秋月。
向来照心今照形,不事澜翻三寸舌。 -
175.《孙沆从事宰吴兴邑》 宋·宋祁
舳尾东衔鸟羽轻,沧浪馀沫恣沾缨。
尚沈幕府千人俊,却劝疁田二耦耕。
莲有艳歌邀夕泛,蔗留佳境析朝酲。
行行正及吴蚕咡,脆尽商弦别曲声。 -
176.《岁暮福昌怀古四首其四{连昌宫}》 宋·张耒
欲问兴亡已惨颜,桑田沧海变人间。
无情野水青春在,不动南山白日闲。
伐木清溪寒剥啄,鸣禽高柳晓缗蛮。
蛾眉皓齿终黄土,谁道仙宫有使还。 -
177.《登海州城楼》 宋·张耒
城外沧溟日夜流,城南山直对城楼,溪田雨足禾先熟,海树风高叶易秋。
疏傅里闾询故老,秦皇车甲想东游。
客心不待伤千里,槛外风烟尽是愁。 -
178.《将至海州明山有作》 宋·张耒
望望孤城沧海边,好云深处是人烟。
鸟飞山静晴秋日,水阔人闲熟稻天。
旗影远摇沽酒市,棹歌归去隔村船。
功名富贵非吾事,誓斸明山数亩田。 -
179.《庭坚得邑太和六舅按节出同安邂逅于皖公溪口》 宋·黄庭坚
沧江渺无津,同济共安危。
田海非不广,舅甥自相知。
孔鸾在榛梅,鹪鹩亦一枝。
千里同明月,相期不磷缁。 -
180.《送吴彦归番阳》 宋·黄庭坚
学省困齑盐,人材任尊奖。
倥侗祝螟蛉,小大器罂瓬。
诸生厌晚成,躐学要侩驵。
摹书说偏旁,破义析名象。