-
1.《赠夫二首/题云泉台客韦璜》 唐·韦璜
不得长相守,青春夭蕣华。
旧游今永已,泉路却为家。
早知离别切人心,悔作从来恩爱深。
黄泉冥寞虽长逝,白日屏帷还重寻。 -
2.《酬乐天吟张员外诗见寄因思上京每与乐天…咏张新诗》 唐·元稹
乐天书内重封到,居敬堂前共读时。
四友一为泉路客,三人两咏浙江诗。
别无远近皆难见,老减心情自各知。
杯酒与他年少隔,不相酬赠欲何之。 -
3.《别云间》 明·夏完淳
三年羁旅客,今日又南冠。
无限山河泪,谁言天地宽!(山河 一作:河山)
已知泉路近,欲别故乡难。
毅魄归来日,灵旗空际看。 -
4.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
5.《温泉宫行(并序)》 明·张羽
有客自秦地骊山来,言温泉宫已废,唯泉尚未涸,上池使
客所浴,下池行人所浴,感而赋此。
煌煌帝业三百年,骊山宫殿空云烟。
美人艳骨为黄土,山前不改旧温泉。 -
6.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。 -
7.《有客一首寄温陵史君赵侍郎涯》 宋·五迈
有客室自泉,为我出嘉话。
泉得赵史君,谁人不称快。
天生冰玉姿,系出龟琴派。
标峻埒昭回,气清融沆瀣。 -
8.《宿凤翅山悬泉寺》 宋·张耒
秋山晚景凉,幽路转石壁。
稍知步武峻,渐与鸡犬隔。
层崖恃我西,悬瀑垂百尺。
崩腾捣重泓,昼夜碎珪璧。 -
9.《王漕小燕玻璃分韵得路字》 宋·陈造
去年客京华,酷暑不可度。
时为冷泉登,税驾脱巾屦。
风外杂佩鸣,松根一窦注。
可闻不可挹,已足荡袢暑。 -
10.《自玉泉至青溪三十里无人烟云是四川赴汴都大》 宋·曾黯
蜀人在昔朝京路,斥堠摧颓草木深。
马驿锦官俱改辙,兽蹄鸟迹动惊心。
生人采捕祠乌鬼,强客椎埋隐绿林。
何日五丁开故道,关河北望可沾襟。