-
1.《钟山法会诗(八首)》 明·同庵简公
皓月华星傍九霄,夜深端坐圣躬劳。
乐声按舞渔山近,花雨飘空鹫岭高。
玉册读文传太祝,金柈捧奠出仪曹。
从容望燎銮舆动,目送中天白玉毫。 -
2.《集贤殿春燕呈诸同舍》 宋·曾巩
御炉风细麝烟浮,法乐声和酒味柔。
冠剑九重霄汉路,莺花三月帝王州。
垂廊四合盘龙幕,当殿双高彩凤楼。
归去人人夸雨露,总含欢意跃骅骝。 -
3.《生于忧患,死于安乐》 先秦·孟子及其弟子
舜发于畎亩之中,傅说举于版筑之间,胶鬲举于鱼盐之中,管夷吾举于士,孙叔敖举于海,百里奚举于市。
故天将降大任于是人也,必先苦其心志,劳其筋骨,饿其体肤,空乏其身,行拂乱其所为,所以动心忍性,曾益其所不能。
(是人 一作:斯人)
人恒过,然后能改;困于心,衡于虑,而后作;征于色,发于声,而后喻。
入则无法家拂士,出则无敌国外患者,国恒亡。 -
4.《乐毅报燕王书》 先秦·佚名
昌国君乐毅,为燕昭王合五国之兵而攻齐,下七十馀城,尽郡县之以属燕。
三城未下,而燕昭王死。
惠王即位,用齐人反间,疑乐毅,而使骑劫代之将。
乐毅奔赵,赵封以为望诸君。 -
5.《法曲-美列圣,正华声也》 唐·白居易
法曲法曲歌大定,积德重熙有馀庆。
永徽之人舞而咏,法曲法曲舞霓裳。
政和世理音洋洋,开元之人乐且康。 -
6.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
7.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
8.《景仁和赐酒烛诗复次韵谢之(时公方进新乐·》 宋·苏轼
笙磬分均上下堂,(旧说堂上之乐,皆受笙均;堂下之乐,皆受磬均。
)游鱼舞兽自奔忙。
朱弦初识孤桐韵,(旧乐金石声高而丝声微,今乐金石与丝声皆著。
)玉琯犹闻秬黍香。 -
9.《和李校书新题乐府十二首·立部伎》 唐·元稹
胡部新声锦筵坐,中庭汉振高音播。
太宗庙乐传子孙,取类群凶阵初破。
戢戢攒枪霜雪耀,腾腾击鼓云雷磨。 -
10.《上裴大夫二首》 唐·贯休
我有一端绮,花彩鸾凤群。
佳人金错刀,何以裁此文。
我有白云琴,朴斫天地精。
俚耳不使闻,虑同众乐听。 -
11.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
12.《放生慈济法门》 宋·释遵式
我比丘某甲,今为傍生类。
发佛大慈悲,忏彼六情根。
无始业障海,眼根著诸色。
耳界闻乱声,鼻染一切香。 -
13.《奉和幸安乐公主山庄应制》 唐·萧至忠
西郊窈窕凤凰台,北渚平明法驾来。
匝地金声初度曲,周堂玉溜好传杯。
湾路分游画舟转,岸门相向碧亭开。
微臣此时承宴乐,仿佛疑从星汉回。 -
14.《和李校书新题乐府十二首·法曲》 唐·元稹
吾闻黄帝鼓清角,弭伏熊罴舞玄鹤。
舜持干羽苗革心,尧用咸池凤巢阁。
大夏濩武皆象功,功多已讶玄功薄。 -
15.《酬永乐刘秘校四洞诗》 宋·司马光
贫居苦湫隘,无术逃炎曦。
穿地作幽室,颇与朱夏宜。
宽者容一席,狭者分三支。
芳草植中唐,嘉卉周四垂。 -
16.《自和》 宋·梅尧臣
沉水香焚金博山,杜陵谁复与车还。
马寻绮陌知何曲,人在珠帘第几间。
法部乐声长满耳,上樽醇味易酡颜。
更贫更贱皆能乐,十二重门不上关。 -
17.《挽张宗师》 宋·陆文圭
凰历归明主,龙韩诚老臣。
衣冠朝日月,剑屐步星辰。
极品跻黄阁,斋居人紫宸。
存心妙经纠,赞化极弥纶。 -
18.《与胡祠部游法华山》 宋·苏轼
波湖欲尽山为界,始见寒泉落高派。
道人未放泉出山,曲折虚堂泻清快。
使君年老尚儿戏,绿棹红船舞澎湃。
一笑翻杯水溅裙,余欢濯足波生隘。 -
19.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·芳树》 唐·元稹
芳树已寥落,孤英尤可嘉。
可怜团团叶,盖覆深深花。
游蜂竞攒刺,斗雀亦纷拏。
天生细碎物,不爱好光华。 -
20.《乐城白鹤寺》 唐·沈佺期
碧海开龙藏,青云起雁堂。
潮声迎法鼓,雨气湿天香。
树接前山暗,溪承瀑水凉。
无言谪居远,清净得空王。