-
1.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
2.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
3.《赠蔡俊民挟雷法妆眼科北行》 宋·陈杰
乖龙卷雨焦土山,妖蟆蚀晴长夜漫。
安得霹雳鞭龙起,取光还天磔蟆死。
寥落风霆道术空,坐看短世入盲聋。
南人巫医尚方满,一试两长君恨晚。 -
4.《开钟示众法语》 宋·释印肃
总中有别异中同,成坏非干这一钟。
收拾油铛并火{左金右敖},圆溶法器隮盲聋。 -
5.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
6.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
7.《和微之诗二十三首·和晨霞(此后在上都作)》 唐·白居易
君歌仙氏真,我歌慈氏真。
慈氏发真念,念此阎浮人。
左命大迦叶,右召桓提因。
千万化菩萨,百亿诸鬼神。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
10.《西江月(十之四)》 宋·夏元鼎
举世沈迷大道,傍门小法求丹。
咽津纳气等成仙。
真个无知痴汉。
何异雄鸡抱卵,梦同哑子交言。
阴阳非类隔天渊。
总是盲修瞎炼。 -
11.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
12.《过海罗汉应供图》 明·蒲庵禅师
大士受斋龙伯宫,长驱蛟鳄争先雄。
舳舻蔽天不敢渡,冰夷伐鼓洪涛舂。
腾身何来历汗漫,无乃变幻多神通。
两僧后顾冰雪容,浮蕉近随赤鲩公。 -
13.《自讼》 宋·王安石
孔子见南子,子路为不怡。
欲从公山氏,勃郁见色辞。
道如天之苍,万物不能缁。
弟子尚不信,况余乏才资。 -
14.《喜洪君畴除工侍内制》 宋·刘克庄
不但持荷班法从,兼闻视草属鸿儒。
迩英两讲烦箴砭,文德三麻待播敷。
即日载赓虞帝作,几时重入洛英图。
诸公若问樗庵叟,岁晚偏盲又夹扶。 -
15.《题龙眠十八尊者》 宋·刘克庄
尝闻天台境,肉身往无从。
仁夫示此图,恍惚游其中。
应真一一若旧识,或踞怪石临飞淙。
山鬼投牒何敬恭,天女问法尤丰茸。 -
16.《赠周宗道六十四韵》 明·刘基
天弓拨其弦,平地跃虎狼。
腥风扇九泽,浊雾干太阳。
琐琐蚊与虻,亦沸如蜩螗。
帝阍隔蓬莱,弱水不可航。 -
17.《题承天心老万佛阁》 宋·吴泳
我闻諗禅师,断薪接绳床。
杨岐初住时,撒雪满屋堂。
庭松下法子,瓶水注道浆。
看来古佛心,不为屋有亡。 -
18.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
19.《赠霆伯侄》 宋·姚勉
灵源聚英气,融作云霞精。
霆伯挹其秀,胸府怀光晶。
诵书过万卷,落笔超群英。
文章有余力,武诗吟性情。 -
20.《沁园春·养浩颐神》 元·侯善渊
养浩颐神,离欲澄虚,物外定观。
见玉关倾落,霜千点聚,碧岩漂渺,雪降团团。
混内豁然,空中有象,天地相交四兽攒。
前朱引,后玄随左右,虎绕龙蟠。