-
161.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
162.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
163.《濄口得双鳜鱼怀永叔》 宋·梅尧臣
春风午桥上,始迎欧阳公。
我仆跪双鳜,言得石濑中。
持归奉慈媪,欣咏殊未工。
是时四三友,推尚以为雄。 -
164.《潍县署中寄舍弟墨第一书》 清·郑燮
读书以过目成诵为能,最是不济事。
眼中了了,心下匆匆,方寸无多,往来应接不暇,如看场中美色,一眼即过,与我何与也?千古过目成诵,孰有如孔子者乎?读《易》至韦编三绝,不知翻阅过几千百遍来,微言精义,愈探愈出,愈研愈入,愈往而不知其所穷。
虽生知安行之圣,不废困勉下学之功也。
东坡读书不用两遍,然其在翰林读《阿房宫赋》至四鼓,老吏苦之,坡洒然不倦。 -
165.《左忠毅公逸事》 清·方苞
先君子尝言,乡先辈左忠毅公视学京畿,一日,风雪严寒,从数骑出微行,入古寺,庑下一生伏案卧,文方成草;公阅毕,即解貂覆生,为掩户。
叩之寺僧,则史公可法也。
及试,吏呼名至史公,公瞿然注视,呈卷,即面署第一。
召入,使拜夫人,曰:“吾诸儿碌碌,他日继吾志者,惟此生耳。 -
166.《东上辞松楸一首》 宋·宗泽
八年坐亲党,泯伏长安城。
甘心傍松楸,申我儿子情。
闭户慨岩廊,读书笑金籯。
力田固为政,课童乃司兵。 -
167.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
168.《善哉行 其二》 魏晋·曹操
自惜身薄祜,夙贱罹孤苦。
既无三徙教,不闻过庭语。
其穷如抽裂,自以思所怙。 -
169.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
170.《灵芝篇》 魏晋·曹植
灵芝生王地。
朱草被洛滨。
荣华相晃耀。
光采晔若神。 -
171.《悼离赠妹诗二首 二》 魏晋·左思
穆穆令妹。
有德有言。
才丽汉班。
明朗楚樊。 -
172.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
173.《赠五官中郎将诗之三》 魏晋·刘桢
秋日多悲怀。
感慨以长叹。
终夜不遑寐。
叙意于濡翰。 -
174.《别意》 清·谭嗣同
志士叹水逝,行子悲风寒。
风寒犹得暖,水逝不复还!
况我别同志,遥遥千里间。
缆祛泣将别,芳草青且歇。 -
175.《乐府诗》 魏晋·曹叡
昭昭素明月。
晖光烛我床。
忧人不能寐。
耿耿夜何长。 -
176.《王昭君辞》 魏晋·石崇
我本汉家子。
将适单于庭。
辞决未及终。
前驱已抗旌。 -
177.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
178.《采珠行》 明·憨山大师
灼灼明月珠,产向深渊底。
从空捞摝之,鱼龙尽惊起。
鲛人相抱泣,洒泪忽成雨。
腥风扑远岸,鲸波奔万里。 -
179.《玄明宫行》 明·何景明
君不见玄明宫中满荆棘,昔日富贵今寂寞。
祠园复为中贵取,遗构空传孽臣作。
雄模壮丽临朝廷,远势连袤跨城郭。
忆昨己巳年来事,秉权自倚薰天势。 -
180.《寄题郑熙宁夫玉轩》 宋·林表民
良玉本不琢,不音无希声。
观君命轩意,欲以诗自鸣。
君诗志古调,考击在差韺。
泠泠涧泉泣,切切溪条清。