-
121.《送罗与敬归西昌》 元·刘永之
石龙矶畔多芳草,游子忆家春已老。
水北杨花扑地飞,旁人漫道飞花好。
爱子不忍别,送子到水濆。
青天孤影飞黄鹄,落日长风吹断云。 -
122.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
123.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
124.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
125.《邻女有自经者不晓何因而里媪述其光艳皎洁阅》 明·王彦泓
明姿靓服严妆乍,垂手亭亭俨图画。
女伴当窗唤不应,还疑背面秋千下。
娇痴小妹忽惊啼,懊恼春宵睡似泥。
何刻停灯开钿匣,几时响屟度楼梯。 -
126.《题方道人壶□诗》 明·王泽
仙城芙蓉青匝溪,郁萧琼馆开浮黎。
飞甍仰空不可跻,青壁直上缘金梯。
仙人星冠紫霞服,万□不死中冥栖。
山中芝田春雨熟,绿叶如掌人参齐。 -
127.《感衷二十四韵(记脱脱征高邮召还事)》 明·叶杞
贡赋通重译,耕桑被九垓。
欻惊氛膋满,不谓岁时催。
丞相兴师出,纶音降使开。
紫泥封五采,黄道绕三台。 -
128.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
129.《落花(七首)》 明·羽素兰
昨日层冈今曲堤,乍看谁信旧成蹊。
尽教拂掠随鸦阵,怪道颠狂伴燕泥。
蔡琰忽惊归异域,西施空自忆耶溪。
人间离合浑无定,兔去乌来到处迷。
¤ -
130.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
131.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
132.《杨柳枝》 唐·白居易
一树衰残委泥土,双林荣曜植天庭。
定知此后天文里,柳宿光中添两星。 -
133.《新亭病后独坐招李侍郎公垂》 唐·白居易
新亭未有客,竟日独何为?
趁暖泥茶灶,防寒夹竹篱。
头风初定后,眼暗欲明时。
浅把三分酒,闲题数句诗。
应须置两榻,一榻待公垂。 -
134.《再次韵赵德麟新开西湖》 宋·苏轼
使君不用山鞠穷,饥民自逃泥水中。
欲将百渎起凶岁,免使甔石愁扬雄。
西湖虽小亦西子,萦流作态清而丰。
千夫余力起三闸,焦陂下与长淮通。 -
135.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
136.《万州太守高公宿约游岑公洞而夜雨连明戏赠二》 宋·苏轼
肩舆欲到岑公洞,正怯冲泥傍险行。
定是岑公闷清境,春江一夜雨连明。
蓬窗高枕雨如绳,恰似糟床压酒声。
今日岑公不能饮,吾侪犹健可频倾。 -
137.《次韵柳子玉见寄》 宋·苏轼
薄雷轻雨晓晴初,陌上春泥未溅裾。
行乐及时虽有酒,出门无侣漫看书。
遥知寒食催归骑,定把鸱夷载后车。
他日见邀须强起,不应辞病似相如。 -
138.《焦千之求惠山泉诗》 宋·苏轼
兹山定空中,乳水满其腹。
遇隙则发见,臭味实一族。
浅深各有值,方圆随所蓄。
或为云汹涌,或作线断续。 -
139.《赠王仲素寺丞(名景纯·)》 宋·苏轼
养气如养儿,弃官如弃泥。
人皆笑子拙,事定竟谁迷。
归耕独患贫,问子何所赍。
尺宅足自庇,寸田有余畦。 -
140.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。