-
161.《和景仁又石溪》 宋·司马光
溪边有村落,未始识纷华。
去县只数里,居民逾百家。
山腰茺径转,谷口翠微遮。
老木纷无际,重峦浩莫涯。 -
162.《西台诗二十四韵》 宋·司马光
翰苑昔陪侍,天光辱顾瞻。
宠虽承涣汗,功不立毫织。
山鹿缨频顿,铅刀砺不铦。
拭花眸子缺,撚雪颔髭添。 -
163.《木兰花》 宋·晏几道
玉真难唱朱帘静,忆在双莲池上听。
百分蕉叶醉如泥,却向断肠声里醒。
夜凉水月铺明镜,更看娇花闲弄影。
曲终人意似流波,休问心期何处定。 -
164.《游云龙张氏山居》 宋·贺铸
昔闻张逸民,卜筑云龙山。
东望结遐想,喜得彭城官。
一语定襟契,宛如平生欢。
招携属休沐,投此萝薜间。 -
165.《阅古堂诗》 宋·范仲淹
中山天下重,韩公兹镇临。
堂上绘昔贤,阅古以儆今。
牧师六十人,冠剑竦若林。
既瞻古人像,必求古人心。 -
166.《**香》 宋·无名氏
自小孤云,身外无萦系。
披一片,搭一片,逍遥快活计。
破葫瓢,腰间挂,别无行李。
是人笑我没操持。 -
167.《送次道学士知太平州因寄曾子固》 宋·梅尧臣
春浦杨花撩乱飞,春江鮆鱼来正肥。
采石新林儿女去,茭白蒲牙艇子归。
归令煮鱼不得熟,已望使君船上矶。
上矶亦不待潮应,争牵篾缆泥污衣。 -
168.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
169.《春晚》 宋·晁说之
春晚何为尚絮袍,强寻乐事慰无聊。
锻声不让雨声急,花影争随幡影高。
莫问糇粮难卒岁,且无甲马在今朝。
书成泥首懒櫬榇,定是苍生不我遭。 -
170.《合崖湫》 宋·王禹偁
合崖何嵌崆,湫水何浺瀜。
瀛污暨积潦,滞泥不朝宗。
有时见鬼怪,无人荐王公。
止可饮麋鹿,未尝产蛟龙。 -
171.《除夕》 宋·刘克庄
除夕阴寒怕卷帘,雨声断续下疏檐。
壁穿自和乾泥补,窗损教寻废纸粘。
只有青灯相守定,纵无白发亦生添。
更残自算明年事,不就君平卦肆占。 -
172.《二月八日二首》 宋·刘克庄
龟筴皆云二月佳,愁眉攒定几曾开。
不如腐草成萤爝,绝似明珠隔蚌胎。
啖月蟆何尝砾死,衔泥燕却已归来。
清羸不敢深思索,信笔成章一散怀。 -
173.《寄王正叔》 宋·王令
微生不过人,气力两眇麽。
力学失自谋,径古与今左。
病世相陷贼,树性期刚果。
岂不中是时,然亦未尝过。 -
174.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。 -
175.《阌乡值风》 宋·文同
烈风吹华阴,古槐若长呼。
高沙起黄碛,四望如一铺。
上马低便面,据鞍兀长途。
日晚过潼关,行客亦已疏。 -
176.《奉送少讷还青神》 宋·文同
湿云堆空泄淫雨,日与三嵎气相轧。
春阳沈伏不得动,万木屈蘖草藏茁。
丛冈复岭谁敢度,旦暮寒鸡叫泥滑。
少讷胡为犯此苦,特念我困来省察。 -
177.《连雨不能出有怀同年陈国佐》 宋·陈与义
雨师风伯不吾谋,漠漠穷阴断送秋。
欲过苏端泥浩荡,定知高凤麦漂流。
檐前甘菊已无益,阶下决明还可忧。
安得如鸿六尺马,暂时相对说新愁。 -
178.《秋山即事》 宋·洪咨夔
避俗鹿挺走,依僧龟深藏。
淡中般若味,定后摩尼光。
坏垣被杂卉,烂漫野媪装。
丛薄鸣幽禽,凄抑怨女吭。 -
179.《燕巢》 宋·洪咨夔
华堂横架晴虹壮,来凤结巢长一丈。
中间赑屃谯楼势,两旁坡陀翼城样。
相攸尔居莫此乐,得意鸣声相下上。
同时啐啄三四雏,尽日往来千百饷。 -
180.《徽州叶司理送冬笋》 宋·洪咨夔
冻雪晴边白柄镵,浴泥扶出锦绷衫。
定知王谢家苗裔,风味生来便不凡。