-
241.《次韵程务实见寄》 宋·方岳
客来问奚自,曰予自虞庠。
有友猿鹤姿,与子鸿雁行。
石崖郁崔嵬,玉洒高颉颃。
昔为斗与牛,今为参与商。 -
242.《题石室木》 宋·李昴英
似屈才伸蛇解蛰,似断还连龙蜕骨。
天河失却古槎橜,落在人间撑突兀。
若非胸中磊块洒浇出,老死画工无此笔。 -
243.《次韵酬李黄山》 宋·卫宗武
吾儒何所事,读书而挟策。
君才郄林枝,灵根芳正发。
笔下富词藻,云锦自天落。
英英光岳气,洒洒冰雪魄。 -
244.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
245.《抱拙以三通鼓为韵见寄次韵》 宋·胡仲弓
夜阑缺月浸寒潭,乱山倒影空中涵。
此时万籁寂无语,碧云郁对如晴岚。
可人已趁春风去,举杯对影成三三。
割席赋诗斗击钵,舟中醉卧推枕函。 -
246.《芳庭为作希圣二字以诗谢之》 宋·胡仲弓
贯休铁画天上奇,芳庭心法今似之。
偃波垂露久不作,云烟洒洒光陆离。
北山塔颖健笔卓,西湖倒泻为研池。
长空万里纸一幅,等闲挥翰摇坤维。 -
247.《恭和御制诗》 宋·马廷鸾
圣作巍巍泰华高,淋漓赐笔洒春膏。
奎文河汉天垂象,藻思波澜海驾鳌。
淳化罕逢休叹昉,大中亲遇不夸绹。
骊珠数十光盈把,何啻春秋一字褒。 -
248.《次李信州七十韵》 宋·华岳
挺挺万人杰,堂堂间世贤。
胸中兵十万,足下客三千。
扬赋希三叹,坡诗和百篇。
锦囊华似衮,采笔大如椽。 -
249.《赠陈道人》 宋·华岳
君不见樵人王翰画山水,一夜风雷揭窗纸。
又不见长沙洞清画龙蛇,满轴烟云翻捻指。
二子相去数百年,笔端妙意谁能传。
双溪道人何所授,一见笔法堪齐肩。 -
250.《和王文州梅花韵》 宋·王炎
何处东风发春早,先傍梅花试天巧。
新阳一点破雪霜,春意将回可前料。
天公乞我人日晴,新年屈指将浃旬。
老怀不似少时好,对花默默仍循循。 -
251.《鳙溪行》 宋·王炎
小溪一曲山四合,溪边杨柳藏门阑。
当时玉人在花下,对花窈窕矜红颜。
一双白璧不可聘,许我结佩乘青鸾。
我时年少气方锐,自负落笔翻波澜。 -
252.《陶与权宅观张于正山水图》 明·袁凯
陶翁画图眼见稀,自言爱之重珠玑。
清晨挂向草堂上,已觉几案生烟霏。
苍梧云深众鬼泣,笠泽雨重群龙归。
崖深谷黝望不极,独有黄鹄摩空飞。 -
253.《次韵路德章吴斗南同迓朱侍讲》 宋·项安世
两年京洛笔生埃,忽见清诗眼为开。
萧洒并将秋色写,雄豪更带夜潮来。
可怜拄腹五千卷,谁与浇愁三百杯。
莫遗晦翁闻世事,怕教兴尽却思回。 -
254.《奉酬李时发岳麓见寄》 宋·孔武仲
秋风入荒城,落叶如飞雨。
梦寐湘西游,晻暖不可睹。
昨日得君诗,讽咏日欹午。
山光相随来,潇洒入庭户。 -
255.《答苏子由留赠》 宋·孔武仲
西垣有古人,磔磔气貌古。
落笔成文章,无可加损处。
策蹇得过门,殷勤相劳苦。
湛然神观全,秀粹充眉宇。 -
256.《观锺离中散草书帖》 宋·孔武仲
儿童不识草书法,但见满纸鰌蛇结。
安知笔法追古初,睨视众体称雄杰。
事忙往往无暇写,属思幽窗乃奇绝。
锺离昂昂散人后,寄迹一官今白首。 -
257.《和夏南麓绣斧曾驱当道狼及答尹存吾喻仁山携》 宋·陈杰
金石论交半化狼,竹桐吾味暂栖凤。
陶篱三亩新荒迳,孔壁千秋未坏堂。
彩凤题门人洒落,骊珠照夜笔淋浪。
惜无北海盈樽酒,与赋东湖五月凉。 -
258.《水车》 宋·陈普
人为万物灵,无处不可见。
天地生物心,得人始周遍。
有心郑国渠,关中为富衍。
三十六陂流,江南谷为贱。 -
259.《招子昂饮歌》 宋·戴表元
与君相逢难草草,与君相逢苦不早。
人生何处小泥涂,此日飘零武林道。
武林城中马如云,闭屋狂歌人不闻。
狂歌自笑君亦笑,依然狂绝不如君。 -
260.《题赵子昂画马》 宋·戴表元
赵子奇才似天马,顷刻飞龙生笔下。
画成抚卷复长歌,坐客喧喧不停写。
蹄势经鞭秋跌荡,鬃毛出跣风萧洒。
似嫌文绣减天真,尽脱鞍鞯辔轻把。