-
161.《敬和道山堂庆瞻御书韵》 宋·文天祥
墨洒天奎映籀红,斯堂殿阁与俱隆。
方壶圆峤神仙宅,温洛荣河造化工。
列圣文章千载重,诸孙声气一时同。
著庭更有邦人笔,稽首承休学二忠。 -
162.《官舍岁暮感怀书事五首》 宋·张耒
笔床茶灶素围屏,潇洒幽斋灯火明。
木落风霜初十月,坐寒星斗欲三更。
消磨永夜昼盈案,分付闲愁酒满觥。
干世愈疏身渐老,官闲何苦厌山城。 -
163.《和答任仲微赠别》 宋·黄庭坚
任君洒墨即成诗,万物生愁困品题。
清似钓船闻夜雨,壮如军垒动秋鼙。
寒花篱脚飘金钿,新月天涯挂玉篦。
更欲少留观落笔,须判一饮醉如泥。 -
164.《观崇德墨竹歌》 宋·黄庭坚
夜来北风元自小,何事吹折青琅玕。
数枝洒落高堂上,败叶萧萧烟景寒。
乃是神工妙手欲自试,袭取天巧不作难。
行看叹息手摩拂,落势夭矫墨未乾。 -
165.《次韵文潜休沐不出二首》 宋·黄庭坚
与世自少味,闭关非有心。
戎葵一笑粲,露井百尺深。
著书洒风雨,枯笔束如林。
苏公叹妙墨,逼人太駸駸。 -
166.《同世弼韵作寄伯氏在济南兼呈六舅祠部》 宋·黄庭坚
山光扫黛水挼蓝,闻说樽前惬笑谈。
伯氏清修如舅氏,济南萧洒似江南。
屡陪风月乾吟笔,不解笙簧醉舞衫。
只恐使君乘传去,拾遗今日是前衔。 -
167.《次韵谢黄斌老送墨竹十二韵》 宋·黄庭坚
古今作生竹,能者未十辈。
吴生勒枝叶,筌寀远不逮。
江南铁钩锁,最许诚悬会。
燕公洒墨成,落落与时背。 -
168.《送晁道夫叔侄》 宋·黄庭坚
晁氏出西鄂,世家多艺文。
文庄和鼎实,尚书亦大门。
简编自襁褓,簪笏到仍昆。
向来映轩冕,颇据要路津。 -
169.《题刘将军雁二首》 宋·黄庭坚
将军一矢万人看,雪洒晴空碎羽翰。
乞与失群沙宿雁,笔间千顷暮江寒。 -
170.《息斋双竹图》 元·王冕
李侯画竹真是竹,气韵不下湖州牧。
墨波翻倒徂徕山,笔锋移出□□谷。
千竿万竿清影远,百丈十丈意自足。
就中分取一两枝,别是山阴潇洒族。 -
171.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
172.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
173.《答谢景山遗古瓦砚歌》 宋·欧阳修
火数四百炎灵销,谁其代者当涂高。
穷奸极酷不易取,始知文章基扃牢。
坐挥长喙啄天下,豪杰竞起如蝟毛。
董吕傕汜相继死。 -
174.《群玉殿锡宴》 宋·欧阳修
至治臻无事,丰年乐有成。
图书开秘府,宴饫集群英。
论道皇坟奥,贻谋宝训明。
九重多暇豫,八体极研精。 -
175.《游云龙张氏山居》 宋·贺铸
昔闻张逸民,卜筑云龙山。
东望结遐想,喜得彭城官。
一语定襟契,宛如平生欢。
招携属休沐,投此萝薜间。 -
176.《谢鹇和公仪》 宋·梅尧臣
闻有白鹇梦,遂作白鹇诗。
诗记白鹇语,意公於鹤私。
公意无薄厚,尔将听我辞。
朝给一瓢水,昼给一盎糜。 -
177.《郡斋戏句》 宋·晁说之
萧条吏散如堪适,萧洒诗成亦可娱。
王谢异时同惠我,只惭笔力不能俱。 -
178.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
179.《次韵和仲咸对雪散吟三十韵》 宋·王禹偁
静对春天雪,时烹月俸茶。
久闲便澹薄,渐老厌諠哗。
徙倚终朝看,溟蒙向晓加。
应同头上发,复乱眼中花。 -
180.《五哀诗故尚书虞部员外郎知制诰贬莱州司马渤》 宋·王禹偁
文自咸通後,流散不复雅。
因仍历五代,秉笔多艳冶。
高公在紫微,滥觞诱学者。
自此遂彬彬,不荡亦不野。