-
1.《洛阳客舍逢祖咏留宴》 唐·蔡希寂
绵绵钟漏洛阳城,客舍贫居绝送迎。
逢君贳酒因成醉,醉后焉知世上情。 -
2.《晚秋洛阳客舍》 唐·刘沧
清洛平分两岸沙,沙边水色近人家。
隋朝古陌铜驼柳,石氏荒原金谷花。
庭叶霜浓悲远客,宫城日晚度寒鸦。
未成归计关河阻,空望白云乡路赊。 -
3.《过章秀才洛阳客舍》 唐·姚伦
达人心自适,旅舍当闲居。
不出来时径,重看读了书。
晚山岚色近,斜日树阴疏。
尽是忘言客,听君诵子虚。 -
4.《洛阳剑客歌为程景阳作》 明·赵滂
洛阳古称豪杰窟,奇材剑客尤超忽。
汉家三十六将军,剧孟归来如敌国。
争夸玉贝高拄颐,曼胡短后供儿嬉。
平生耻学一人敌,胸中耿耿谁能知。 -
5.《杜陵至节后诗有远在剑南思洛阳句予客九江远》 宋·董嗣杲
杜陵曾吟至后诗,我今客远愁归迟。
蜀中想重洛阳忆,江上亦起钱塘思。
地异心同一今古,风饕雪虐共路岐。
西湖何殊灞桥趣,亟归乘兴无复疑。 -
6.《洛阳春赠刘李二宾客(齐梁格)》 唐·白居易
水南冠盖地,城东桃李园。
雪消洛阳堰,春入永通门。
淑景方霭霭,游人稍喧喧。
年丰酒浆贱,日晏歌吹繁。 -
7.《水调歌头(上巳日领客往洛阳桥)》 宋·程大昌
坐上羽觞釂,水际洧衣褰。
适兹胜赏,风轻云薄有情天。
不用船舷悲唱,真俯阑干小海,乐事可忘年。
莫向歌珠里,却叹鬓霜鲜。