-
1.《复赓前韵且以陋居幽胜诧而诱之》 宋·林逋
画共药材悬屋壁,琴兼茶具入船扉。
秋花挹露如红粉,水鸟冲烟湿翠衣。
石磴背穿林寺近,竹烟横点海山微。
百千幽胜无人见,说向吾师是洩机。 -
2.《闲居》 宋·邵棠
篆香宿火度炉灰,箫佩声惊午梦回。
门径长闲留鹤守,基机不洩任鸥猜。
渊明归计松三径,毕卓生涯酒一杯。
南陌黍田秋正熟,饭牛歌里共徘徊。 -
3.《颂古二十一首》 宋·释鼎需
三人证龟成鳖,刚把天机漏洩。
木人岭上唱歌,石女眼中滴血。 -
4.《水轮聊句》 宋·苏舜元
痛矣真源丧,纷纭物象来。
水轮今若此,世事亦宜哉。
上下车交辐,周旋斗转魁。
咸渊日微堕,仙窟月初开。 -
5.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫自笑时。
闲散何尝远人事,语言时复洩天机。
至微勋业有难立,尽大功名或易为。
成败一归思虑外,尧夫非是爱吟诗。 -
6.《病起有感》 宋·何梦桂
声乾木铎谁铃非,天地无情世运奇。
吾道悠悠川水逝,人才落落晓星稀。
百年上身千年远,万个人中一个知。
一曲汾亭弹未尽,却教渔父洩天机。 -
7.《次韵郑检法与胡教授论诗》 宋·项安世
古诗亡狗曲,新样入桑间。
论稍经坡谷,人方敬杜颜。
天机转杼轴,僧衲忌烂斑,妙处无多洩,从来造物悭。 -
8.《题张药局退岩四十韵四十韵》 宋·项安世
大家習贵久,亦复阅俭多。
所習已厌饫,所阅方尤讹。
食厌如食蜡,避尤如避戈。
谁能饱更饭,胀洩自生疴。 -
9.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
松顶雪簪花,山头云裹帽。
呼唤贺元正。
粲发溪声笑。
一不成单,二无两个。
漏洩元元化母机,春风未必能包裹。 -
10.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
岩桂飘香,井梧凋叶。
活祖师机,重重漏洩。
见得分明眼似眉,道得完全舌如结。
诸人要知亲切句麽,蒲团三月冷如冰,今朝稳坐,静听渠分说。 -
11.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
颦而嗔,伸而悦。
默传鼻孔家风,用付眉毛时节。
放下机投,展开漏洩。
十方三世兮同得同参,二仪万像兮同听同说。 -
12.《颂古一百则》 宋·释正觉
一段真风见也麽,绵绵化母理机梭。
织成古锦含春像,无奈东君漏洩何。 -
13.《颂古一百则》 宋·释正觉
梦中拥衲参耆旧,列圣森森坐其右。
当仁不让犍穉鸣,说法无畏师子吼。
心安如海,胆量如斗。
鲛目泪流,蚌肠珠剖。
谵语谁知洩我机,庞眉应笑扬家丑。
离四句,绝百非,马师父子病休医。