-
1.《题唐师善洪崖图》 宋·方回
其说谓洪崖者,三皇时有道之士,唐明皇时张氲召见,即其人。
端明洪公舜俞集中有此诗,予不敢信。
今俗画非止一本。 -
2.《题唐师善洪崖图》 宋·方回
太白尚不识,洪崖焉肯来。
一蹇五獠奴,奸人之所为。
得非成方前,独地雋不疑。
至今好仙者,犹为图画欺。 -
3.《洪崖图行》 宋·洪咨夔
修髯危肩老仙人,布袍革带乌靴巾。
胸中不着半点尘,天地万象肧腪春。
扇者橘,书者栗,瓢者术,韁而掣者葛, -
4.《赠王道者》 唐·李中
混俗从教鬓似银,世人无分得相亲。
槎流海上波涛阔,酒满壶中天地春。
功就不看丹灶火,性闲时拂玉琴尘。
仙家变化谁能测,只恐洪崖是此身。 -
5.《徐州洪苏墨亭书坡老石刻后(有序)》 明·李东阳
“郡守苏轼、山人张天骥、诗僧道潜月中游”题名十六字
,在徐州百步洪岸石,石半入水,水落辄隐隐见沙沫间,篙师渔人不能识,而崖石险绝,又非士大夫所暇寻阅者,故于世无传焉。 -
6.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
7.《次韵受益再题荆浩山水图当是洪谷子自写所居》 宋·方回
太行荆浩之乡里,佳处立参仍坐倚。
崖树涧石皆写真,想见今毫吮沁水。
当年自号洪谷子,画成署名细如蚁。
此岂自图其所居,屋上峰峦插天起。 -
8.《小雪前三日锺冠之约余侍老人行山舟发后洪入》 宋·洪咨夔
何山如幽人,道场如大家。
穰穰衲子脚,刺刺骚翁牙。
挟隽控寒飚,搜光蹑晨霞。
危颠矫窣堵,平畴略污邪。 -
9.《和周丞丈游洞霄韵》 宋·史宗恺
苕溪之源流洞天,中有福地寿可延。
山盘九锁到空谷,石间隐蹟知其仙。
悬崖险阻不易到,来者悚观须有缘。
道边兽石卧狮虎,庭下镜沼流潺湲。 -
10.《送洪内翰知太平府》 宋·沈继祖
文章有正派,此派公独传。
中绝仅如线,鸾胶真续弦。
自有乘法累,吾道几弃捐。
相挻入茫昧,一律争谈玄。 -
11.《奉酬袭美先辈初夏见寄次韵》 唐·陆龟蒙
积雨晦皋圃,门前烟水平。
蘋蘅增遥吹,枕席分馀清。
村旆诧酒美,赊来满鋞程。
未必减宣子,何羡谢公荣。 -
12.《气出唱》 明·刘基
今日不乐,振策远游。
东上泰山,巍何修修。
道逢仙人,要我同仇。
蒸霞为粮,烹玉为羞。 -
13.《吊友人朱子大》 宋·周文璞
与君昔并丹阳船,形容惘怆俱可怜。
自说宅囿及百年,藏三小山出云烟。
土伯小庙自题扁,持照清池分丑妍。
吁嗟先君方下世,侄子卖半相炒煎。 -
14.《送刘炼师归》 宋·仇远
云中鸡犬随淮南,手攀桂树歌小山。
鸿宾秘书在玉枕,有高尚者还童颜。
卯金家世学仙子,半生游山磨屐齿。
懒耕白云种瑶草,南去持竿钓湘水。 -
15.《輓霞溪高县丞二首》 宋·裘万顷
少年挟策上金銮,三拜郎官鬓未斑。
不说知音在霄汉,但知投老向云山。
柳丝阴里陶潜乐,花锦香中潘岳闲。
逝者不堪人事异,洪崖亭下水潺潺。 -
16.《简梁子辅》 宋·晁公溯
比报趋魏阙,俄从三馆游。
此地非人间,清绝乃瀛洲。
时应陪群仙,记帝蓬莱丘。
中有白玉京,五城十二楼。 -
17.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
18.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
19.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
20.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。