-
21.《杂言》 唐·谢陶
天不与人言,祸福能自至。
水火虽活人,暂不得即死。
蹈之焚斯须,凭之溺容易。
水火与祸福,岂有先言耳。 -
22.《满江红(用韵乌朔斋)》 宋·李曾伯
把绣成吟,真压倒、古之元白。
佳句有、雪车冰柱,曾无矜色。
一点不留烟火气,诗脾时有清风入。
更岭边、多少活人恩,于公德。 -
23.《乳燕飞(寿周耐轩)》 宋·刘辰翁
曾授茅山记。
共当年、二百七十,又三甲子。
昨上云台占云物,占得景风南至。
又恰是、封侯千岁。 -
24.《水调歌头》 宋·徐明仲
宗社中兴佐,廊庙黑头公。
故家乔木,十年风虎会云龙。
三镇上流藩翰,千里北门符钥,何许在民功。
刀剑还牛犊,饥馑化登丰。 -
25.《木兰花慢(寿周耐轩府尹)》 宋·邓剡
步凉飔绿野,□钟鼓、□园林。
有骑竹更生,扶藜未老,歌舞棠阴。
金鞭半横玉带,爆神人、风度五云深。
大耐自应鹤骨,活人总是天心。 -
26.《木兰花慢(寿贾师宪)》 宋·廖莹中
请诸君著眼,来看我、福华编。
记江上秋风,鲸嫠涨雪,雁徼迷烟。
一时多人物,只我公、只手护山川。
争睹阶符瑞象,又扶红日中天。 -
27.《木兰花慢·步凉颸绿野》 宋·邓剡
步凉颸绿野,□锺鼓、□园林。
有骑竹更生,扶藜未老,歌舞堂阴。
金鞭半横玉带,烨神人、风度五云深。
大耐自应鹤骨,活人总是天心。 -
28.《沁园春 赠春谷清禅师》 元·李道纯
智断坚刚,奋心决烈,便透玄关。
把杀人手段,轻轾拈出,活人刀子,慢慢教看。
一剑当空,万缘俱扫,方信道瞿昙即老聃。
玄夙播,看春生寒谷,觌面慈颜。 -
29.《代陈均辅赠马则贤》 宋·黄枢
江南星渚山水奇,马家桂子昌于医。
此心契天雄杰者,满轩种杏仁间驰。
身虽如蝉蜕浊世,活人远志传孙枝。
偶同瓜葛花屏下,梅兄樊弟相追随。 -
30.《颂古四十八首》 宋·释慧开
眼流星,机掣电。
杀人刀,活人剑。 -
31.《偈三首》 宋·释宗颐
冬去寒食,一百单五。
活人路上,死人无数。
壮举鑽荆刺林,钭谓众生苦。
拜扫事如何,骨堆上添土。
唯有出家人,不踏无生路。 -
32.《赞五祖和尚》 宋·释宗元
貌古而清,语俚而新。
同乎流俗,大有迳庭。
常心是道,杀人活人。
使当时磨下玉洁冰清,则杨岐一宗未必中兴者也。 -
33.《村舍杂书》 宋·陆游
逢人乞药栽,郁郁遂满园,玉芝来天姥。
黄精出云门。
丹茁雨後吐,绿叶风中翻。
活人吾岂能,要有此意存。 -
34.《送张沙河游齐鲁诸邦》 宋·黄庭坚
张侯去沙河,三食邺下麦。
笔力望晁董,颇遗俗眼白。
平生学经纶,胸中负奇画。
未论功活人,饱饭不常得。 -
35.《妒花》 明·唐寅
昨夜海棠初着雨,数点轻盈娇欲语。
佳人晓起出兰房,折来对镜化红妆。
问郎花好奴颜好?
郎道不如花窈窕。
佳人闻语发娇嗔,不信死花胜活人。
将花揉碎掷郎前:
请郎今日伴花眠! -
36.《题拈花微笑图》 明·唐寅
昨夜海棠初着雨,数朵轻盈娇欲语。
佳人晓起出兰房,折来对镜比红妆。
问郎花好奴颜好,郎道不如花窈窕。
佳人见语发娇嗔,不信死花胜活人。
将花揉碎掷郎前,请郎今夜伴花眠。 -
37.《汉中行》 宋·吴泳
汉中在昔称梁州,地腴壤活人烟稠。
稻畦连陂翠相属,花树绕屋香不收。
年年二月春风尾,户户浇花压醪子。
长裙阔袖低盖头,首饰金翘竞奢侈。 -
38.《忠显刘公挽诗二首》 宋·李弥逊
活人忧国见平生,晚节临危志益明。
汉仗尘深远宫阙,胡裘风急半公卿。
千人致招竟不起,万户封侯却似烹。
暮晋朝梁真可忍,纷纷蝼蚁尚偷生。 -
39.《予旧服术迂其效弃去比过临邛蒙李丈分惠并副》 宋·李流谦
是身如芭蕉,敢保金石固。
得生况尪陋,愧彼硕且武。
百万护一喘,人自疑窃斧。
灵根著异效,尝资一溉助。 -
40.《饯李君亮著作守眉山分韵得翠字》 宋·楼钥
天下大峨山,雄秀盘厚地。
山虽不在眉,所在拥空翠。
矫矫三苏公,挹此淑灵气。
文章垂日星,照映盖一世。